... insan ayaklarının altında ezildiğine hayranlık duyar, iyilik yapanı asar. El üstünde tutuğundan nefret eder. Ölürken asılır yaşama, yaşarken tek kurtuluşu ölüm sanır. Acılar içinde kıvranıyor insan. Asla sonlanmayacak acıları içinde boşuna çırpınıyor. Işte bu yüzden bu hastalık hali içinde yaşıyoruz hepimiz. Asla yüzümüze vurulmaması gereken bir çaresizlik içinde.