"Oysa şimdi, az da olsa kendimi genç hissedebildiğim bu zaman da, bu bir kadına âşık olmak, bir yabancıya güvenmek ya da semtin duvarlarına şiirler yazmak ile aynı şey olsa gerek, gelecek ile ilgili hayaller kurmak için yaşananları kendi zihnimin şekillendirmesi olmadan bilmek zorundayım. İşte hayattan tamamen kopmamamı sağlayan şey bu olmalı. Hayaller üzerine kurulan hayaller soluk. Kimse inanmaz onlara. Ben de inanmam."
Aşık oldum, seviştim, kavga ettim, terk ettim. Hayata karşı en inançsız insanları korkutacak kabuslar gördüm. Yarım kalmış hikaye parçalarını tamamladım. Gerçek tatlarının nasıl olduğunu bilmediğim yemekler yaptım. Kitaplar okudum, şarkılar dinledim, filmler izledim. Hepsinde bir parçamı aradım. Kadıköy sokaklarına, Anadolu’nun bozkırına, gökyüzündeki yıldızlara konuk oldum. Gençlik aşklarımı özledim. Dünyaya direnenlerle karşılaştım. Düşüncelerim arasında eskiden olduğum insanı aradım. Tüm bu yolculuğun sonunda gene kendime ulaştım. Benim adım Toprak. Öylesine bir adamım. Bu benim hikayem.
