Okumak, kalbi temize çıkarmaktı. Hayatı yeniden yaşamaktı okumak. Dudakları çatlayan, bir bardak suya hasret bilginlerin hedefiydi. Yüzyıllar boyu böyleydi. Amacını yitirmeden gelirken sekteye uğramaya başladı. Tökezledi, dengesini kaybetti, anlamını yitirmeye başladı. Kimse eskisi kadar okumuyor, eskisi kadar okutmuyordu. Sevgiler nefrete dönüşüyordu.