Başkasının Kellesi
Marcel AyméBaşkasının Kellesi Gönderileri
Başkasının Kellesi kitaplarını, Başkasının Kellesi sözleri ve alıntılarını, Başkasının Kellesi yazarlarını, Başkasının Kellesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ölüm dediğin bir defa da olur biter. Yeter ki hazır olsun insan.
İnsan namuslu oldu mu yalnız kalıyor gerçekten...
Adalet bir takım yüksek düşüncelerle bir suçluyu bulmak zorundaysa, mutlaka bir suçlu bulur...
VALORİN (Mahkûm). –Hoş görün! Dört ay hapiste yatınca kibarlığı filan kalmıyor insanın. Siz hiç hapiste yattınız mı?
MAİLLARD (Savcı). – Niçin yatacak mışım hapiste?
VALORİN. – Ne bileyim, sordum. Bana kalırsa, başkalarını yargılayan insan iki üç ay hapis stajı görmeli. Yoksa, başkalarını nereye yolladığını bilemez...
–Biz kadınlar yakayı ele verdik mi, kimse bağışlamaz bizi. Başın belâya girmeye görsün, ilkin erkekler güler, yukarıdan bakarlar sana. Zavallı kadınlar! Gel de erkek olmayı isteme! Siz, meselâ, kendinizi kurtarmak için bir geceyi bir kadınla otelde geçirdim diyebilirsiniz. Kimse buna ne güler, ne kızar. Ama, onunla otele giden kadın herkesin diline düşer. Herkes kaltak, orospu der kendisine.
–Yok canım, o eskidendi. Büyük anamın zamanında derlerdi öyle. Bugün insanlar daha insaflı.
Şeref herşeyden önce gelir, değil mi ya? Haklısınız. İnsanın en değerli şeyi şerefmiş, öyle derler.
...ne diye itiraf ettin yüzüme karşı? Sonuna kadar inkâr etseydin, şüphe etmekle kalır, vicdanımı kolayca susturabilirdim.
İnsan suç ortağından daha çok kime güvenebilir?