Herkesin bildiği gibi mistisizm Doğu’da doğdu. Ancak belirtmek gerekir ki “Doğu” ve “Batı” yuvarlak bir dünyada mutlak bir dayanağı olmayan keyfi tanımlamalardır. Plotinus’un zamanında, Roma’nın doğusundaki her şey “Doğu” olarak belirlenmişti ve Roma’nın batısındaki her şey “Batı” idi. On altıncı yüzyıldan sonra, 1884’te, İngiltere’nin Greenwich kentinden geçen ve “başlangıç meridyeni” denen hayali bir çizgi tarafından Doğu ve Batı yeni bir “resmi tanım” olarak kabul edildi. Denizde yollarını bulmaya ihtiyaç duyan denizciler için gerekli olan bu çizgi, dünya çapındaki harita yapımcıları tarafından dünya küresinin Doğu ve Batı Yarımküreleri arasında resmi olarak belirlenen ayrım çizgisi olarak kabul edildi. Bununla birlikte, Doğu ve Batı’nın eski Roma tanımlamaları geleneksel olarak kafamızı karıştırmaya devam etti. Ve bu nedenle, bu eski düzene uygun olarak, bu ayrımın keyfi doğasına ve onlar tarafından kabul edilmedikleri gerçeğine rağmen, Atina ve Roma’da öğretilen mistik felsefeden “Batılı” ve İskenderiye, Mısır’da öğretilenlerden “Doğulu” olarak bahsedeceğiz. Şimdi “Doğu Yarımküre” olarak kabul ettiğimiz yerde birbirlerinden sadece birkaç derece uzaktalar.
