Baudelaire kitaplarını, Baudelaire sözleri ve alıntılarını, Baudelaire yazarlarını, Baudelaire yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kendi kendini görebilmek için iki olmak gerekir. Baudelaire ellerini ve kollarını görür, çünkü göz elden ayrıdır: ama göz kendini göremez, duyar kendini, yaşar ama kendi değerini ölçebilmek için gerekli uzaklığı alamayacaktır. Les Fleurs du Mal’de (Elem Çiçekleri) boşuna bağıracaktır:
“Karanlık ve berrak söyleşi
Kendine ayna olmuş yürekte “
Yararlı olmak isteyen kimse, Baudelaire’nin tuttuğu yolun tersine gider: dünyadan bilince gelir, mutlak saydığı birkaç sağlam siyasal ya da aktöresel ilkeden yola çıkar ve önce bunlara boyun eğer; kendisini, bedeniyle ve ruhuyla, hiç de kendisinin bulmadığı kurallara uyan, başka şeyler arasında belirli bir şey bir belirli şey, belli bir düzeni gerçekleştirmeye yarayacak bir araç gibi görür ancak. Ama eğer önce, uymak istediği yasaları yaratmak zorunda olan bu düzensiz, nedensiz bilincin tadına başımız dönecek kadar vardıysak, yararlılık bütün anlamını yitirir; yaşam bir oyundan başka bir şey değildir artık, insanoğlu kendi ereğini, emin olmadan, ön-bildirisiz, öğütsüz, kendi başına seçmelidir. Ve, bu yaşam içinde, bile bile seçtiğimiz erek’ten başka bir erek bulunmadığı gerçeğini bir kez gören kimse de artık bunu aramak isteğini duymaz pek.
….eğer bir iş tutmadıysa ,ta başından her türlü girişimden vazgeçtiyse, köklü yararsızlığı iyice bilmesindendir. Bir başka yerde, hem de gururla şunları yazacaktır:
“ Yararlı bir adam olmak bana hep iğrenç bir şey gibi gözüktü.”
Biz edebiyat işçileri, ama sadece edebiyat işçileri, kesin olmalıyız, hep mutlak deyimi bulmalıyız, yada eline kalem almaktan vazgeçmeli ve ucuz işçiler olarak sürüp gitmemeliyiz.