Baudelaire
Jean-Paul SartreSözler ve Alıntılar
İyi öyleyse size karşı ben istiyorum bu yaşantıyı şimdi. Sonradan beni yeniden kendinize çekmek, içinize almak isteseniz bile, olmiyacak bu; çünkü herkesin arasında ve herkese karşı kazandım ben kendi kendimin bilincini...
Siz beni kovdunuz, içinde kendimden geçtiğim o yetkin bütünden çıkarıp attınız, ayrı yaşamaya mahkum ettiniz.
Yararlı olmak hakkında..
Yararlı olmak isteyen kimse, Baudelaire’nin tuttuğu yolun tersine gider: dünyadan bilince gelir, mutlak saydığı birkaç sağlam siyasal ya da aktöresel ilkeden yola çıkar ve önce bunlara boyun eğer; kendisini, bedeniyle ve ruhuyla, hiç de kendisinin bulmadığı kurallara uyan, başka şeyler arasında belirli bir şey bir belirli şey, belli bir düzeni gerçekleştirmeye yarayacak bir araç gibi görür ancak. Ama eğer önce, uymak istediği yasaları yaratmak zorunda olan bu düzensiz, nedensiz bilincin tadına başımız dönecek kadar vardıysak, yararlılık bütün anlamını yitirir; yaşam bir oyundan başka bir şey değildir artık, insanoğlu kendi ereğini, emin olmadan, ön-bildirisiz, öğütsüz, kendi başına seçmelidir. Ve, bu yaşam içinde, bile bile seçtiğimiz erek’ten başka bir erek bulunmadığı gerçeğini bir kez gören kimse de artık bunu aramak isteğini duymaz pek.
Sayfa 18Kitabı okudu
Öyle keskin kokular vardır ki onlara her nesne gözeneklidir. Sanki cama sinerler.
Sayfa 147Kitabı okudu
Yara bende, bıçak bendedir,
Kurban da ben, cellât da benim
Sayfa 14Kitabı okudu
Kendimize dokunabilir, kendimizi görebilir miyiz hiç?
İnsan türünden tiksinmenin bütün nedenlerini sabırla yazacağım. <<Mutlak olarak yalnız>> kaldığım zamansa, bir din arayacağım... Ve ölüm anında da evrensel budalalığın karşısında duyduğum tiksintiyi iyice gösterebilmek için, bu sonuncuyu din olarak kabul edeceğim. Görüyorsun ya, hiç değişmedim.