Alo!..
…
Bakkal mı?
…
Hah! Bizim Eve sipariş verecektim de. Daire 6’dan arıyorum.
…
Doğru doğru benim… Ben telefonda vereyim siparişleri , sen çırak Osman’la gönderiver bi zahmet be!
….
Ne! Yok mu Osman? Siparişe mi gitti. İyi iyi… Gelince getirsin işte, ben sana yazdırayım. Yazıyor musun?
…
Ben bir tane yeni aşk siparişi vereceğim. Eskisi unutulacak da… Tamam mı, yazdın mı?
…
İçecek olarak da, keskin bir şeyler olsun. Aşk şarabından daha keskin olsun ona göre. Bir yudum da göstersin bana dünyanın kaç bucak olduğunu. Ha unutmadan, yanına üç beş satır da şiir koy. Eskisine yazılmış ama yenisine okunacak. Çerez niyetine işte…
….
Neler mi olsun içinde? Ya sen bilirsin işini. Karıştır işte bir şeyler. Ama imkansız aşktan bolca koy içerisine. Biliyorsun, seviyorum.
…
Ne? Yok, yok… yalnızlık istemem. Evde zaten bolca var ondan…
…
Dur bakayım. Biraz taze hüzün göndersene. Hiç kalmamış bizim evde. Veya… Sen en iyisi Osman’ a söyle de, Bakırköye gitsin, bir doktor bulup getirsin.
…
Ne mi diyecek?
Be adam, bunu da mı ben öğreteceğim sana, nasıl bakkalsın? “Aşktan delirmiş bir adam var” desene!
