Ben Sultan Abdülhamid Han Gönderileri
Ben Sultan Abdülhamid Han kitaplarını, Ben Sultan Abdülhamid Han sözleri ve alıntılarını, Ben Sultan Abdülhamid Han yazarlarını, Ben Sultan Abdülhamid Han yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dostoyevski "Konstantinopolis alınmalıdır!" diye yazdığında, Moskova halkı sevinç gösterileri yapmıştı.
Sayfa 45 - İskenderiye KitapKitabı okudu
Devletler bazı sorunları bilerek mi yaratıyorlar ve sonra da mahsus mu çözmüyorlar? Devlet yönetimi bunu mu gerektiriyor veya bazı üst yöneticiler huzurun gelmemesinden mi besleniyorlar?
Sayfa 33 - İskenderiye KitapKitabı okudu
Gerçeğin bir kısmını söylememe suçunda bütün dünya ortak!
Sayfa 26 - İskenderiye KitapKitabı okudu
Uygarlık buymuş: İnsanlara daha rahat bir hayat sağlamak!
Sayfa 18 - İskenderiye KitapKitabı okudu
Herkes memnunsa neyi düzelteceğiz?
Sayfa 11 - İskenderiye KitapKitabı okudu
Sinemanın üstünlüğü, fiziksel eylemleri güzel gösterebilmekteyken; kitap düşünceleri ve duyguları çok daha iyi anlatabilir.
Sayfa 5 - İskenderiye KitapKitabı okudu
Kitapları, kendisinden daha akıllı veya daha bilgili insanlarla tanışma fırsatı olarak görür.
Sayfa 4 - İskenderiye KitapKitabı okudu
İnsanoğlu
Niye insanoğlu böyledir? Niye biri hakkında kötü bir şey söylenince hemen inanırlar da iyi bir tarafından söz edilince,gözlerini kısıp şüpheyle bakarlar?
Sayfa 326 - iskenderiye yayınlarıKitabı okudu
31 Mart 1909 olaylarında "Şeriat isteriz!" diye ayaklanan gericilere karşı Emine çok şiddetli makaleler yazdıysa da kadın haklarının önündeki esas engelin din olmadığını çabucak gördü.
Sorun şeriat kurallarında değil, erkeğin güç kaybedecek olmasındaydı. Eşitlik ağza alınamayacak kadar uzak bir düşünceydi. Kadına verilen her hak, erkekten alınan bir haktı: Öyle kabul ediliyordu çünkü güçlenen kadın erkeğe kafa tutacaktı ve kölelik benzeri ezik durumu sona erecekti.
Gelişen kadının kocasına güç katacağını düşünebilen erkek enderdi.
Sonuçta kadına verilecek haklar ahlaksızlık sayıldı. İstanbul'da hak yürüyüşü yapan kadınlar fahişelikle suçlandı. Taş atıldı.
Sayfa 197 - İskenderiyeKitabı okudu