Mükemmel biri olmadım hiçbir zaman, harika ya da dört dörtlük biri de olmaya çalışmadım. Güzel bir hayatım da olmadı, çok şey kaybettim, çoğu gece ağladım. Çaresiz kaldığım çok zaman oldu, insanlarla anlaşamadım. Hep kendime ait küçük bir dünyam vardı, sorunlarımı anlatabilecek kadar kimseyi yakın hissetmedim kendime. Ama hep inandım. Sonra kabullendim ne yaparsan yapayım gerçeğimden kaçamazdım. Mükemmel olamam belki ama başarılı olabilirdim. Ve elimden gelenin en iyisini yaptım. Elimden gelen en iyi şey mükemmel olmak zorunda değildi.
