En büyük devrim insanın "zan"katından kurtulmasıydı. Sinsi bir darbedir insanın kendinden kurtulması. O bir devrimci ve kendi darbecisiydi. Kişi, ancak kendi kişilik mücadelesini yönetebilir. Hiç kimse insanı kendi içinde deviremezdi.
Öyle bir bağdı ki, ne sahip olabiliyorduk ne de kopabiliyorduk. İncelediğimiz yerden yeniden düğümleniyorduk. Düğümlerden merdivenlere dönüşmüştü mesafemiz.
VE AŞK YALNIZLIĞIN BAŞKENTİ. BİNBİR İŞGALE TEHDİT. BİNBİR İHANETE MEKAN, DARBEMSİ YIKIMLAR TUZAĞINDA, DEVRİM RUHLU BİR BAŞKALDIRIŞ TÜM YAŞANMIŞLIKLARA...