Berçem'de ölümbaz kelimelere denk geldim. Geceleri bilen şairin, gündüzleri Berçem'inden anlatmasını isteyen şiirlere denk geldim. Adres tarifinde ana avrat dümdüz gidilen bir yolun, sol yanında yokluğuna denk geldim. Şairin şaire malzeme oluşudur, şiir bir yerde; Berçem'de anladım biraz. Saklı dizeler vardı sahifelerde: "siz hiç yar saçının bir telinden dünyayı kendinize gurbet yaptınız mı!". "Ben seni unuturdum da, ömür yetmedi işte!". Madem gölgeme güneş olmayacaktın, neden güneşime gölge düşürdün sen... Bana bensizliği terk etme, uğurlayamam sensizliği kendime...Her borcun bedeli var da, göz matbaasında, yaş olmanın bedeli yoktur...Gelişindeki aceleciliğinden anlamalısın, gidici olduğunu. Sözyaşıydı aşk...Boşver değmez diyorlar, oysa değmişti. Eli elime, gözü gözüme, kalbi kalbime...Susmak, kendi yüreğinde sessiz harflerin inkılâbını getirmektir. (Hep derim susmak, en büyük konuşmaktır). Ve daha bir çok söz yaşı. İnsan bir nefeste okuduğu Berçem' de hüzünden yıkılır mı? Yaranız varsa, ki yara kalptir şiir Berçem'inde; okuyun...
