Artık hoşlanma duygusu yerini sevgiye bırakmıştı.Ruhunun derinliklerinde hiç bir zaman sevgiye yer olmamıştı. Şimdi sevgi, adeta ruhunun derinliklerine indirilen bir şaküldü.
İnsanoğluna güvenilmemesi gerekiyordu, çünkü uyanık varlıklardı. Ve maskeleri arkasında gizledikleri kötülüklerini her an gün ışığına çıkarabilirlerdi.
Hamurunda vardı gaddarlık.
Özünde iyi bir adam olmamakla birlikte, yanlış çevrede yanlış şekillenmiş hamuru. Toplumun elleri bazen oldukça acımasız olabiliyordu.
Bu, yaşamın ta kendisiydi. Amaç var ise her şeyin bir anlamı da vardı.
Yavru kurt,karşısına çıkan tüm güçlüklere rağmen yaşama sıkı sıkıya bağlıydı ve gözlerini ilk açtığı andan itibaren yaşamın her anından büyük bir haz alıyordu.