Neden o zaman uykusuz geceler bir an gibi çabucak sebepsiz bir neşe ve mutluluk ile geçiyor. Şafağın pembe ışığı pencereye vurduğunda ve loş odayı Petersburg 'a özgü tuhaf, fantastik bir ışıkla aydınlatttığında tan vakti, hayalperestimiz neden yorulmuş, tükenmiş bir halde kendini yatağa atıyor ve kendi hastalıklı mahvolmuş ruhunun çoşkularından bitmiş ve kalbinde acı verici, tatlı bir sızıyla uykuya dalıyor?