Bu kitap tesadüf babamın ölümünden sonra bir öğretmenler günü hediyesi olarak yaşadığım acılardan yani olanlardan(hayat şoklarımdan) habersiz şekilde bana gönderildi.
Sayfayı açtığımda bu şiir çıktı karşıma. Kitabın arkasında da (Canım Kızıma) şiiri beni şok etti. Köyde üstüm başım toz haldeyken (o haldeydim) aklıma yansımalar birden geldi ve şiir şöyle devam ediyordu. "Köy yerinde üstün başın tozlanır Beyaz Zambağım"
GELEMEDİM CANIM KIZIM
Sabaha kadar düşündüm Bulamadım canım kızım. Köyden gurbete taşındım Gelemedim canım kızım.
Çalış çalış düştüm bitap Değişti konuşma, hitap Okumaya defter, kitap Alamadım canım kızım.
Kınaladık ellerini Başına tak güllerini Rahat yaşam yollarını Bilemedim canım kızım.
Buhranlar başlar anında Düzelir yılın sonunda Kötü günlerde yanında Olamadım canım kızım.
Kitapları aldık borca Doldurduk çantaya, hurca Maaş kesilince, harca Gülemedim canım kızım.
Çatma güzel kaşlarını Anlat bana düşlerini Gözündeki yaşlarını Silemedim canım kızım.
DOSTÂNİ döndü şaşkına Kim yardım eyler düşküne Girip gönüller köşküne Kalamadım canım kızım
