oturup hissettirmeden ağlayan bir taşın üzerine
açar mıyım şimdi ellerimi tanrıya
hiç kuşkum yok mutlaka duyardı
fakat duymak her zaman
kurtulmayı çağrıştırmıyor gibi
durma gel
kalınması gereken ne kadar yer varsa oyalayarak
başka bir yer kalmanın manasını yitirdiğini bilerek
kalbini terk et ve gel
çünkü ikiye böleceğim
kalbimi
yönlerini kaybedenler
kendi sonlarını hazırlayanlar
her şeyi perişan etmekte birbiriyle yarışanlar
evet, evet siz
soyunuzu araştıracağınıza
ilkin şarabını içmelisiniz şiirin