Köle olarak doğuşu, bir köle olarak yaşayışı, hiçbir zaman düşüncelerinin özgür olmasına engel değildi. O bedenen birilerinin kölesiydi, ruhu, düşünceleri, duyguları ise özgürdü. Bunlar kendinin olmalıydı. Kendisine ait düşünceleri sürekli özgür bir kişiliği yansıtıyordu. Diğer kölelerle hatta ailesiyle arasındaki en büyük ayrılık noktası buydu. Onlar bir de ruhî köleliği yaşıyorlardı.