Daha önce istediğimiz şeyleri bırakır,bıraktığımız şeyleri yeniden ararız.Arzumuz pişmalığımızla sürekli yer değiştirir.Zira tümüyle başkalarının yargılarına bağlı kalırız,gerçekten övülmeye ve istenmeye layık olan bir şey değil de isteyeni ve öveni çok olan şey bize en iyi şeymiş gibi görünür.Yolu,kendisine değil,geri dönenlere ait olmayan ayak izlerinin çokluğuna bakarak iyi ya da kötü sayarız.