Bilim Çocuk - Sayı 277 (Ocak 2021)
Bilim Çocuk DergisiEn Yeni Bilim Çocuk - Sayı 277 (Ocak 2021) Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Bilim Çocuk - Sayı 277 (Ocak 2021) sözleri ve alıntılarını, en yeni Bilim Çocuk - Sayı 277 (Ocak 2021) kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Neptün
Neptün'ün 3'ü dar, 2'si geniş olmak üzere toplamda 5 halkası var. Bu halkalardan en dıştaki bütün bir halkadan değil, toplamda 5 parça yaydan oluşur. Bu halkaların, gezegenin geçmiş zamanlarda var olan uydularının çarpışıp parçalanması sonucunda oluştuğu düşünülür.
Sayfa 22 - Tübitak, Ocak 2021Kitabı okudu
Neptün
1984 yılında Neptün'ün arkasındaki yıldızların ışığını engelleyen bir şey olduğu tespit edildi. Bu, gezegenin halkalarının varlığını ortaya koyan ilk gözlem oldu. Uranüs'ün halkalarının keşfinden sonra Neptün'e ilerleyen Voyager 2 uzay aracı, 1989 yılında bu halkaların varlığını doğruladı.
Sayfa 22 - Tübitak, Ocak 2021Kitabı okudu
Uranüs
Güneş'e en uzak olan gezegen olmamasına rağmen Güneş Sistemi'ndeki en soğuk gezegen. Atmosferinde şiddetli hava olayları gerçekleşmez. Uranüs'ün kendi çevresindeki dönme ekseni, Güneş çevresindeki dolanma eksenine neredeyse diktir. Bu yüzden kutupların biri doğrudan güneş ışığı alırken diğer kutupta dondurucu ve karanlık kış mevsimi yaşanır.
Sayfa 21 - Tübitak, Ocak 2021Kitabı okudu
Uranüs
Uranüs'ün toplamda 13 halkası var. Gezegene yakın halkaların çarpışan ve parçalanan küçük uyduların kalıntılarından oluştuğu düşünülür. Orta kısımda kalan kırmızımsı halkanın, halka içinde yer alan küçük uyduların çarpışmasıyla açığa çıkan kaya ve toz parçalarından oluştuğu sanılır. Dışta yer alan parlak buz kristallerinden oluşmuş mavimsi halkanınsa halkaya yakın bir uydudan gelen buz parçalarından oluştuğu düşünülür.
Sayfa 21 - Tübitak, Ocak 2021Kitabı okudu
Uranüs
1977 yılında Uranüs, bir yıldızın önünden geçerken yıldızın yaydığı ışınların titreştiği fark edildi. Bunun sonucunda Uranüs'ün bilinen ilk halkaları rastlantısal bir biçimde keşfedilmiş oldu. 1986 yılında keşif için gönderilen Voyager 2 uzay aracı ve 2003-2005 yıllarında Hubble Uzay Teleskobu sayesinde geriye kalan tüm halkaları da keşfedildi.
Sayfa 21 - Tübitak, Ocak 2021Kitabı okudu
Jüpiter
Satürn'ün halkalarının nasıl oluştuğu kesin olarak bilinmese de uydularının oluşumu sürecinde ortaya çıktıkları tahmin edilir. Uydular oluşurken gezegenin güçlü kütleçekim etkisiyle uydu üzerinde göçüklerin oluşması ve uydulardan parçaların kopması sonucunda ortaya çıkan kalıntılarından gezegenin halkalarının oluştuğu düşünülür.
Sayfa 20 - Tübitak, Ocak 2021Kitabı okudu
Satürn, Güneş Sistemi'ndeki en büyük ikinci gezegen. Satürn'ün atmosferinde belirli aralıklarla kasırgalar oluşur. Sahip olduğu gaz yapısı Jüpiter'inkine benzese de Satürn, Jüpiter'den çok daha hafiftir.
Sayfa 20 - Tübitak, Ocak 2021Kitabı okudu
Satürn
İtalyan bilim insanı Galileo Galilei 1610 yılında basit bir teleskopla gözlemlediği Satürn'ün tek parçadan değil, 3 ayrı parçadan oluştuğunu belirtse de gördüklerinin halka olduğunu algılayamadı. Ardından Hollandalı bilim insanı Christian Huygens 1655 yılında yaptığı araştırmalarda gezegenin çevresinde halkalar olduğu gerçeğini ortaya çıkardı. Ancak bu halkaların katı ve tek olduğunu sandı. Fransız gökbilimci Giovanni Domenico Cassini ise 1789 yılında bu halkada bir boşluk keşfetti ve tek halka olamayacağını belirtti. Pek çok bilim insanının katkısıyla yüzyıllar süren araştırmalar sonucunda Satürn'ün büyüklü küçüklü pek çok bileşenden oluşan, çok geniş ancak çok ince en az 9 ana halkaya sahip olduğu bilgisi ortaya çıkarıldı. 1979 yılında gönderilen Pioneer 11 uzay aracı bu halkaları ayrıntılı bir biçimde görüntülemeyi başardı.
Sayfa 20 - Tübitak, Ocak 2021Kitabı okudu
Jüpiter
Araştırmalara göre gezegenin uydularına çarpan göktaşları, bu uydulardan toz parçacıklarının saçılmasına neden oldu. Saçılan bu tozlar tıpkı uydular gibi gezegenin çevresinde bir yörüngeye oturdu. Bunun sonucunda da halkalar oluştu. Bu halkalara zaman zaman uydulardan açığa çıkan toz parçacıklarının eklendiği de ortaya çıkarıldı.
Sayfa 19 - Tübitak, Ocak 2021Kitabı okudu
Jüpiter
1974 yılında Jüpiter'e gönderilen Pioneer 10 uzay aracı, gezegenin en içte bulunan uydusunun yörüngesindeki yüklü parçacıkların aniden azaldığını tespit etti. Bu durum bilim insanlarına gezegenin çevresinde bir halkanın var olabileceği fikrini verdi. 1979 yılında gönderilen Voyager 1 uzay aracıysa gezegenin Ekvator düzleminden geçerek bu halkanın varlığını doğruladı ve fotoğrafını çekmeyi başardı. 1996-1997 yıllarındaysa Galileo uzay oracı Jüpiter'in toplamda 4 halkaya sahip olduğunu ortaya çıkardı: ana halka, bulut benzeri iç halka ve iç içe geçmiş gibi görünen ince yapıda iki halka.
Sayfa 18 - Tübitak, Ocak 2021Kitabı okudu