Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
Stefan ZweigBilinmeyen Bir Kadının Mektubu Gönderileri
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu kitaplarını, Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu sözleri ve alıntılarını, Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu yazarlarını, Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bu ânı sana, beni hiç tanımayan sana anlatmak istedim, bir yaşamın sana nasıl bağlı kaldığını ve yok olup gittiğini nihayet yavaş yavaş anlayabilesin istedim."
Sayfa 33Kitabı okudu
Mezarlar birer mutluluk tablosu gibi
Ah, ne delilikler yaptım! Elinin değdiği kapı kolunu öptüm, kapı girişinde attığın puro izmaritini çaldım, o benim için kutsaldı, çünkü dudakların ona değmişti, akşamları yüzlerce kez herhangi bir bahaneyle sokağa çıktım, odalarının hangisinde ışık yandığını görmek ve böylece varlığını daha somut hissedebilmek için.
Sayfa 35 - Doğu Batı YayınlarıKitabı okudu
Sabret sevgilim, sana her şeyi ta başından anlatacağım;senden ricam,anlatacaklarımı dinleyeceğin şu beş dakika boyunca yorulmaman, çünkü ben seni ömrüm boyunca sevmekten yorulmadım.
Sayfa 27 - Doğu Batı YayınlarıKitabı okudu
Genelde tek bir olayın anlatıldığı bu eserde hikayenin kadın kahramanı ve yazar arasındaki aşktan söz etmekte...fakat hikayenin kadın kahramanı bu aşkı tek başına ve sessiz yaşamakta erkeğin haberi olmadan suclamadan...buna karşılıksız bir aşkta diyemeyiz tabiki.çünkü erkeğin olan bitenden ve sonuçlarından haberi bile yok...olayın erkek kahramanından nefret bile duymuyoruz cünkü kadınlara ilgi duymayan, onlarla ucucu ilişkiler yaşayan birinden nasıl nefret edebiliriz...bu yüzden burada yazarın humanist bir yapıya sahip oldugunu görüyoruz...
Bu hikayeyi okurken kadının iç dünyasından bir kısım sizlere sunulacaktır.Aşkın gözü kördür tek basına da platonik olarak yasamanın güzel olduğunu anlatan bu eseri okurların da duygularını harekete geçiren ve nesilden nesile aktarılan bir eser olarak bu zamana kadar bir çok çeviriyle gelmiş ve daha nice çevirilerle de süregelmekte.....iyi okumalar diliyorum.... 
Stefan Zweig #edebiyatseverler
Ölümüm sana acı verecek olsaydı, o zaman ölemezdim.
Ve sanırım beni ölüm döşeğinde çağırsan, birden ayağa kalkıp sana gelecek gücü bulurdum.
"Bekledim, çaresizlik içinde kalmış biri gibi bekledim. Ama sen beni çağırmadın, tek bir satır yazmadın... bir tek satır bile..."
Çünkü acı, gidenin değil kalanın hikâyesidir. Ve hikâyeler kalanlara aittir...