Bilmem Hatırlar mısın?
Ali ÇolakBilmem Hatırlar mısın? Quotes
You can find Bilmem Hatırlar mısın? quotes, Bilmem Hatırlar mısın? book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
hatıralar defterini daha sık açacağız bundan sonra
“Kadınlar ağacın, ağaçlar kadının dilinden anlardı o zamanlar.
Meyve ağaçlarının çiçeklerine bakar, baharı duyardı kadınlar. O çiçeklerden, içlerinde bir yıl sürecek serinlik ve yaşama sevinci
biriktirirlerdi. Evlerin içi çiçek, dışı çiçek olurdu. Tanpınar'ın, Huzur romanında Nuran, evlerinin bahçesinde meyve ağaçlarının çiçeklerini görmek ister en çok. Badem, erik, şeftali, elma.
Çünkü bu ağaçların çiçekleri, "ömürleri kısa olsa bile insanda bütün bir sene devam edecek hayaller uyandırabilir"di.
Şimdiyse kadınlar, çiçek açmış ağaçları uzaktan ve bir yabancıya bakar gibi seyrediyor. Bir köşe başında köpürmüş erik ağacını, bademi, kayısıyı fark etmeden, çiçeklerine dokunmadan geçip gidiyorlar. Bakmaya, dokunmaya cesaret edemiyorlar belki de. Ve korkarım kadınlar, meyve ağaçlarının adlarını da bilmiyor artık. Kış boyu onlara bakıp "hele bir çiçek açsın, içimi bembeyaz düşlerle süslesin, varıp pembe beyaz çiçeklerini okşayıp seveyim, sonra meyveye dursun; ellerimle koparayım meyvelerini.. Sonra reçeller kaynatayım, marmelatlar yapayım..." diye bekleyip duran kadınlar, uzak zamanlarda kalmış olmalı.
Meyve ağaçlarının incecik çiçekli dallarını saçlarına takan kadınlarda..”
''Biliyor ki, hatıralar konuşmaya başladığında, sonsuz bir keder gelip yerleşecek, sonsuz hüzünler...''
Sayfa 7Kitabı okudu
'Hayal meyal şeylerden' konuşmalar, sonsuz özleyişler, suskunluklar...
Sayfa 7Kitabı okudu
''Birbirimizi görmeden yaşlanıyoruz.''
Sayfa 15Kitabı okudu
''İnsan, geçmişiyle, uzak kendisiyle konuşmaktan korkuyor daima.''
Sayfa 7Kitabı okudu
Yazmak sadece bir avuntu, güzel bir aldanıştı. Başkalarının aldatması acı verir, kendi kendini aldatmak oyalar insanı.
Bir kadının sihirli ellerinin değmediği eşyadan, bir kadın gülüşünün aydınlatmadığı evlerden hangi mutluluğu devşireceğiz?
Sayfa 21
Susmak, olup biteni ve hayatı 'dinlemek'ti bize öğretilen. Ve orada insanlar gözleriyle konuşurdu. Sonra anladım ki kelimeleri olur olmaz sarf etmemek, eskitmemek gerek. Söyleyince şifâ gibi çıkmalı ağzından. Varıp bir gönlü mâmur etmeli.
Susmanın erdem olduğu zamanlar vardı. Allâh dostları 'kıllet-i kelâm' derlerdi buna. Kâmil insan vasıflarından biriydi az konuşmak.
Sözün onuru ve hatırı için susmak gerek.
Sayfa 52
anılar da bakım istiyor tıpkı aşklar gibi