Sözler ve Alıntılar
“Beni tanımıyorsun, ne olduğumu bilmiyorsun. Kendini koru. Beni evinden kov. Şimdi. Bunu hala yapabiliyorken yap, çünkü azmimi, irademi ve gururumu yitirdim; zaten çok az kalmışlardı. Kendimi varlığından men edemiyorum.”
Sayfa 165 - Simon
“Bazen seni her zaman tanıyormuşum gibi geliyor; gözlerini açtığın ilk andan beri içinde bir yerlerde senin de beni tanıdığını hissediyorum.”
Sayfa 65 - Lucy
“Benim yargıcım ol, adalet dağıtan kadın. Ben davamı sunayım, sen de cezamı kes.”
Sayfa 62 - Simon
Erkekler meleklerden bahsederken, özellikle de karşı cinsten olanlardan, bu konuşmanın içersinde süslü kelimeler yer alırdı. Simon’ın meleğinin onlarla alakası yoktu. Onun meleği Kutsal Kitap’tan fırlamıştı; Tevrat’tan yenisinden değil. Çok insani olmayan, ciddi ve yargılayan tiptendi. Serinkanlılıkla parmağını şaklatarak insanı tüylü güvercin kanatlarında uçurmak yerine, ebedi lanetlemenin içine fırlatacak türden.
Sayfa 30 - Simon
“Yaşamına yanında güveneceğin biri olmadan devam etmek. Hiç korkmadan, kendini anlatabileceğin biri olmadan. Hatalarını, zayıflıklarını bilmesine rağmen seni sevmeye devam eden biri olmadan. Rol yapmadan yanında durabileceğin biri olmadan…”
Sayfa 128 - Lucy
“Siz de o dar kafalılardansınız, beni tanımadan yargılıyorsunuz. Ya da beni tanıdığınızı sanıyorsunuz ama gerçekte hiçbir fikriniz yok.”
Sayfa 94 - Lucy
“Tam bir savaşçı,” diye mırıldandı. “Seni, elindeki ateşten kılıcı dikkafalı İbranilere ve birtakım kafirlere savururken düşünebiliyorum. Ciddi bakışların ve korkunç bir şekilde çatılmış olan kaşlarının karşısında siniyorlar.”
Sayfa 182 - Simon