Kiçik İsrail şəhərində komik Dov Qrinşteyn öz gecə stendapını nümayiş etdirir. Tamaşaçılar arasında Dovun uşaqlıqdan tanıdığı, indi isə bölgənin hakimi olan Avişay Lazar və Dovun qonşuların təhqirlərindən qaçmaq üçün əl üstündə gəzən qəribə oğlan olduğu illəri xatırlayan bir neçə nəfər var. Tamaşa tədricən ruh yüksəkliyi və isteriya arasında gedib-gələrkən Dovun çıxışı bir növ uşaqlıqda yaşadığı dəhşətin təsvir edildiyi memuara çevrilir: biz həm onun gözəl çiçəyi, Holokostdan sağ çıxmış və daim nəzarətə ehtiyac duyan anası, həm də daim cəzalar verən, iş-güc adamı olan və oğlunun yaradıcılığını anlamayan atası ilə qarşılaşırıq. Nəhayət, Dov uşaq ikən hərbi düşərgədə keçirdiyi bir həftəni xatırlayır – Lazar Dovun həyatında həlledici rol oynayan hadisəyə orada şahid olmuşdu. Dov bununla izaholunmazı izah etməyə çalışır, Lazar isə komikin itirmək və sağ qalmaq barədə əhvalatının öz payına düşən hissəsinə görə narahatdır. Stend-ap aktyorunun kədərli həyatının detalları aktyorun axşam tamaşasınıngedişatında üzə çıxır. Komik aktyorla tamaşaçılar arasındakı oyunun, qarşılıqlı atılan nizələrin fonunda göründüyündən daha dərin əhvalat formalaşmağa başlayır. Bu əhvalat tamaşada iştirak edən bir çoxlarının həyatını dəyişəcək. Əsərdə zövqə görə dəyişən zarafatlar var.
