Bir Çalgıcının Seyahati
Alfred MüllerSözler ve Alıntılar
Herkes o kadar neşeli ki! Seni kim düşünecek böyle bir anda! Yeryüzünde her insan kendine bir yer bulmuştur. Evinde sıcak bir sobası, bir fincan kahvesi, karısı, bir bardak şarabı vardır ve hayatından memnundur. Hatta uzun burunlu kapıcı bile yaşadığı hayattan memnun. Uyuyordu muhakkak! Ben de hiç bir yerde memnun değildim. Sanki her yere geç geliyordu ve dünyanın hesabına ben dahil değildim!
Sayfa 43Kitabı okudu
Yüreğim henüz renkli olmasına rağmen yılgındı şimdi .
Sayfa 38Kitabı okudu
Hiçbir çocuğa daha beşinde iken ne olacağı söylenmez, kör bir tavuk bile bazen buğday tanesi bulur, son gülen iyi güler, bazen de beklenmeyen şeyler olur, insan istese bile tanrı yerine getirmeyebilir…
Sayfa 18Kitabı okudu
Rüzgar şapkamda ıslık çalıyordu.
“İnsan sevgisi midir sizinki? Ben de bir insan değil miyim? Oysa bugün benim kalbim ne kadar yumuşaklıktık ve insan sevgisiyle dolu.”
Sayfa 66Kitabı okudu