En Eski Bir Hürrem Masalı Gönderileri
En Eski Bir Hürrem Masalı kitaplarını, en eski Bir Hürrem Masalı sözleri ve alıntılarını, en eski Bir Hürrem Masalı yazarlarını, en eski Bir Hürrem Masalı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Eğer büyük acılar çekmek istemiyorsan, küçük acılara sabredeceksin.
İnsanın ruhu ölmek istese de, beden tuhaf bir şekilde yaşamak istiyor.
Sayfa 206Kitabı okudu
Bir zamanlar cesur olduğumu sanırdım. Ama iki çeşit cesaret varmış meğer. Biri ölüme karşı koyan, diğeri de onu kucaklayabilen...
Sayfa 277Kitabı okudu
Kaybettiklerinin acısı hâlâ uykularını kaçırabiliyordu. Abbas ve Hürrem; biri güzelliği, biri de aşkı yüzünden köleleşmiş iki kişi geceyi gözlüyordu. Ruhları acı dolu bir karmaşa içindeydi her ikisinin de. Bir tek adamın yeryüzü cennetindeki cehennemi yudumluyordu onlar.
Sayfa 421Kitabı okudu
Ondan daima nefret etmişti, daima... Otuz beş yıl önce onu seçtiği günden beri. Yok, hatta daha öncesinden beri. Köle olarak köyünden koparıldığı ilk günden beri, bileğine o zincir takıldığından beri. Süleyman aracılığıyla kazandığı güç, Hürrem'in ona karşı duyduğu nefreti azaltmamıştı. Ruhunun derinliklerinde duruyordu o zehir ve yıllar geçtikçe de azalmıyor, daha da artıyordu.
Sayfa 500-501Kitabı okudu
Hürremin ölüm döşeğindeki sözleri
"Küçük Roksalan..."
"Ben... Senin Küçük Roksalan'ın değilim... Seni... Seni... Asla sevmedim... Her gün, hayatımın her günü... Senden nefret ettim... Nefret..."
(...)
"Senin kölendim... Sana teslim olmaktan başka bir şey yapamazdım... Ama.. Ama senden hep nefret ettim."
Sayfa 518Kitabı okudu
Saraylarda en değerli olan şey sanıldığı gibi para değildi. Para bir oyuncakti. Altınla bile ölçülemeyecek kadar değerli olan şey ise bilgiydi. Çünkü bilgi hiç sahibi olmak demekti ve güç de yaşamak..