Bir İçim Su
Refik Halid KarayBir İçim Su Gönderileri
Bir İçim Su kitaplarını, Bir İçim Su sözleri ve alıntılarını, Bir İçim Su yazarlarını, Bir İçim Su yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Onun bulunduğu her yer aydınlık, süründüğü her şey cilalı, baktığı her taraf temiz, geçtiği her yol bahçe oluyordu; bana öyle geliyordu. Niçin konuşuşunda o güne kadar başkasında duymadığım bir şive seziyor ve neden yürüyüşünde ömrümde görmediğim bir süzülüş buluyordum?
Çirkin veya iğrenç hiçbir şeyi yok. Zahir, bundan dolayı olacak ki onu öpmek, kucaklamak, sarılıp taşımak veya ezip hırpalamak, hülasa hiçbiri kafi gelmeyecekti. Yemek arzusu veriyordu. Hayır hayır, zarif bir kadeh içindeki berrak, ışıklı bir mukattar su gibi bir hamlede içmek yutmak istiyorum.
O bir içim su idi.
Dünya ve dünyada her şey belki daha güzel olabilirdi," diyordum. "Daha güzel olabilmesine imkân olmayan bir sen varsın!
"Milliyet muhabbetini insan sadece gazete sahifeyelerinde, meclis salonlarında, ikbal mevkilerinde veya harp meydanlarında değil, böyle bir mini mini isimde ve bir küçük köylü kızının yüzünde okuduğu zamandır ki duygusunun derinliğini görüyor ve yüreğinin sızısını duyuyor."
Sayfa 12
"Çam ağaçlarının sesi nasıl tarif edilmelidir? Hem buna ses demek doğru mudur? Ne fısıltıya benzer; ne de bir din nağmesi, ne bir sevda sözleşmesidir. Çamların sesi değil nefesi vardır."
Sayfa 9
Medeni adam için yatağı, yaşadığı dünya üzerinde, ara sıra yalnız kendisinin yaşaması için kurduğu ikinci bir dünyadır.
Hemen hemen yarı ömrümüzün geçtiği bu dünyayı, uyumak için uzanılan sedir sayamayız. Hayatın iğrençliğinden ve korkunçluğundan kaçıp sığındığımız zaman bizi kapan, örten, saklayan, koruyan bir kucaktır. Orada geçici ve tehlikesiz bir intihar devri yaşarız: Dışarıdaki hayatla ilişiğimiz kesilir.
Sayfa 180Kitabı okudu
Bana öyle geliyordu ki bu sene çiçekler ve bülbüller mevsimi gelmeyecek, karlar, yağmurlar kesilmeyecek, artık bir daha bahar toprağımızı şenlendirmeye cesaret etmeyecek...
Sayfa 154Kitabı okudu
Aşağıda iken insanlıktan duyduğumuz gururun, içimizde zerresi kalmamış, bu bin metre yükseklikle bin metre derinlik arasında çabalayan birer buçuk metrelik boyumuza baktıkça bütün izzeti nefsimiz kırılmıştı.
Sayfa 89Kitabı okudu
Gözlerin; ruhumu dinlendirir, harici hayatla alakalarımı keser, beni uhrevi bir mahluk yapardı. O gözler bana sıratı, kevseri, gayyayı, arafı tasvir etmişti. Melekleri, iblisleri, perileri, ifritleri seyrettirmişti. Hurileri, gılmanları öğretmişti. Kıyamet gününü göstermişti. Gözlerin ki gökten nazil olmuş bir kitap gibi safdilane inandığım olurdu. Zaten beni sevdiğini evvela gözlerinde okumadım mı? Onlar seyrangahım, kainatım idi. Gözlerin benim kitabım, kitab-ı felaketim olmuştu. Nihayet bana gözlerini kapadın, önümdeki bu icazkâr kitap kapandı ve gönlümdeki o esrarlı meşale söndü. O zaman etrafıma bakmak fırsatını buldum. Şimdi binbir kitabın zevkine dalan ve binbir kitabın sayfalarını karıştırıp geçen mesut bir insanım; gözlerini hatırladıkça onlar için senelerce nurunu döktüğüm gözlerime acıyorum…
Sayfa 150Kitabı okudu