Sultanahmet Camisi'inde yaptığımız gibi,bir müddet bu güzel eseri seyrettik. Neden sonra babamın," Jasmin ne olurdu bu güzel eser bizim olsaydı",dediğini duydum " Ne yazık ki bizim değil babacığım,dedim. "Haklısın "dedi babam ; biraz kırılgan bir sesle. Sonra,sesinin tonu yükseldi ve gururla,"BİZİM DE EYFEL KULEMİZ VAR,deyiverdi. Rehber, sanki aramızda geçen konuşmaları duymuş ve anlamış gibi söze başladı:"BU GÖRDÜĞÜNÜZ ESER, DÜNYANIN SAYILI ESERLERİNDEN BİRİDİR. AYASOFYA,BİZANSLILAR DÖNEMİNİN EN BÜYÜK VE EN DEĞERLİ ESERİYDİ.BU YÜZDEN BÜYÜK BİR İLGİ GÖRMÜŞTÜ. GÖRDÜĞÜNÜZ GİBİ GÜNÜMÜZDE DE AYNI İLGİYİ GÖRMEYE DEVAM EDİYOR. "