Bir Koltukta Kaç Karpuz
Aydın EnginBir Koltukta Kaç Karpuz Posts
You can find Bir Koltukta Kaç Karpuz books, Bir Koltukta Kaç Karpuz quotes and quotes, Bir Koltukta Kaç Karpuz authors, Bir Koltukta Kaç Karpuz reviews and reviews on 1000Kitap.O halı desenlerinde küçük demir arabalar sürmek... ≈)
- Besbelli ki çocukluğunda yaramaz bir Halit Kıvanç'tan söz edemeyiz.
- Edemeyiz. Cici bir öğrenciydim. İlkokulda, ortaokul da... Lisede de varmıydı bilemiyorum. Evde tek başıma oynardım. Düğmelere maç yaptırırdım. Halının deseni futbol sahası gibiydi. Halı çizgilerini kale yapardım. Kendi kendime yeterdim evde.
Sayfa 43Kitabı okudu
Hayatta hiç kimseyi bekletmedim. Ama hep bekledim. Prensibim "bekletme bekle". Ben bu prensibe inandım. Bu uçak olabilir, bir dostum olabilir, şu olabilir, bu olabilir.
Sayfa 43Kitabı okudu
- Size çantamı göstereyim. Şöyle bir şey var, bu alay edilecek bir konu değil ama ... Şu minik bir ilaç kutusudur. Bir başağrısı, bir hazım, bir ishal ilacı vardır içinde.
- Ama şu anda başınız ağrımıyor ve şu anda ishal değilsiniz.
- İzmir'de Atatürk stadında bir konserdeyseniz ne olacak? Yüz bin kişinin ortasındasınız. En ortada yani. Sıkıştınız. İnsanlık hali bu. Yapacak bir şeyiniz yok. Ama sıkıştığınız an da şu ilacı yutabilirsiniz. Yani bunlar hep deneyimler. Ben maçlara daima çift saatle gitmişimdir. Bir gün tek saatle başladım ve saat durdu... Bir başka gün maç anlatırken masanın üstündeki kalem yuvarlandı, iki camın arasına girdi. Kalemsiz kaldım. O günden sonra ben iki üç kalemden aşağısıyla dolaşmam.
...
İnanmayacaksınız belki, bu not defterinden bende mutlaka iki tane vardır. Biri masamın üstünde, biri burda. Hem biri kaybolabilir, hem birine bakamazsam öbürüne bakabilirim diye ...
- İki def a mı yazıyorsunuz?
- Bir buraya, bir öbürüne yazarım. Çift ajanda tutuyorum. Biri kaybolabilir değil mi?
Sayfa 42Kitabı okudu
Hayatımda eğer başarılı oldumsa bunu her şeyden önce plana, programa borçluyum.
Sayfa 41Kitabı okudu
“kafanızı eskiteceğinize kağıdı eskitin.”
Bir gün bana bir toplantıda bir telefon numarası söy ledi. "Tamam efendim" dedim, "Halit bey yazmadınız" dedi. "Efendim aklıma yazdım" dedim. Bana ne dese beğenirsiniz: "Halit bey, Amerikalı bir profesör bana dedi ki, kafanızı eskiteceğinize kağıdı eskitin." Bu lafı ben her yerde söylerim. Zaten o günden sonra şu gördüğünüz küçücük not defterimi hiç ayırmadım yanımdan. Bu defter bitse, yenisi hazır. Çok alır, çekmeceye koyarım. Çok faydalı bir şey. Bence işi son dakikaya bırakmak yanlış. Son dakikaya bıraktığınızda panik olabilir ve bir şeyi hatalı, eksik yaparsınız, unutursunuz...
Sayfa 41Kitabı okudu
Üniversiteyken ders çalışma tempom şuydu: Sınav zamanı... Diyelim sınava on gün falan var. Sabah dört, dört buçuk, en geç beşte kalkarım. Herkes kahvaltıya oturduğu sırada ben dört saat ders çalışmış oluyorum yani.
- Bu pek normal değil. Nereden geliyor bu disiplin?
- Kendimden. Kendi kendime ben böyle oldum. Bugün de... Ben buraya geleceğim değil mi? Bu söyleşiyi yapacağız. Ben bu notları dün hava daha kararmadan, oturdum düzenledim. Niye? Akşam cereyan kesilebilir, bilmem ne olabilir, gece çalışamayabilirim . . . Bakın, bir sunuculuğa gideceğim zaman da, gece dokuzda bir iş varsa gündüzden, gece giyeceğim kıyafeti giyer, ayna karşısına geçer, bakar, sonra onları bir askıya asarım.
- Biraz abartmış olmuyor musunuz?
- Hayır. Hiçbir şeyi son dakikaya bırakmam ben. Seyahate bavulla gidilecek değil mi? Seyahate gitmeden on beş gün önce yanımda neler götüreceğim yazılır. Tabii duruma göre bazen birkaç gün önce de olur bu. Ama mutlaka önceden... Bunu sana da tavsiye ederim. Çok güzel bir sistemdir. Tepeden başlayacaksınız. Şapka olarak, kasket olarak ne alacağım? Sonra saça geldi. Saç için tarak lazım; saça jel sürebi lirsin, şampuan lazım. Daha aşağı iniyorsun. Güneş güzlüğü. Daha aşağı: Tıraş olacaksın, tıraş malzemesi. Ayağa kadar giderim. Bu ayak için talk pudrası alayım, belki yürümekten ayağım şişebilir filan... Ondan sonra ekler geliyor.
- Bunlar kayda geçiyor. Ciddisiniz değil mi?
- Çok ciddiyim. Listeleri atmasam gösterebilirdim. Yazılır onlar, not edilir hepsi.
Sayfa 39Kitabı okudu
- Yani inek bir öğrenciydim. Benim için okulda ders biter, üç buçukta çıkılır, dörtte eve gelinir, dört buçukta derse oturulur, altı buçuk, yediye çeyrek kalaya kadar yarınki ders biter...
- İlkokuldan söz ediyoruz...
- İlkokuldan üniversiteye kadar bu böyle. Üniversiteden gelip o günkü notları temize çekip bir kez daha çalışan bir başka üniversite öğrencisi vardır da, herhalde çok azdır.
Sayfa 38Kitabı okudu
- Peki siz?
- Çocukken annemlerle, büyüyünce babamla giderdim. Özellikle cuma namazlarına. Üniversiteyi bitirdiğim yıllarda dahi cuma namazlarına muntazam giderdim. Fakat ne zaman ki üç ayrı camide cuma fetvasında dinlediklerim benim inan dıklarıma, düşündüklerime ters düşünce... Hoca diyor ki: "Ne yaparsan yap, eğer şunu yapmıyorsan yaptığının kıymeti yok. Cehennemde yanarsın." Nasıl olur? Evet, çocuk mantığımla düşünüyorum: Niye? Ben bu iyilikleri yapacağım, ondan sonra koyunu boğazlayıp da kesmediğim için... Bakın, maddi imkanlarım olduğu zamanda, mesela belki annem istiyor, onun hatırı için kurban kesmişimdir. Ama ben inanmıyorum kurban kesmeye. Kurban kaç lira? Diyelim 400 milyon, 800 milyon... Gerçek muhtaca, gerçek fakire o parayı veririm. Mesela biz, karımla ben yani, kendi olanaklarımız içinde bir hayli yardımımız vardır. Bu bilhassa eğitim alanın dadır. Hatta şu anda iki tane çocuk var. Bunlar kendilerine kimin yardım ettiğini bilmeden okuyorlar. İsim cisim yok. Ben bile çocukları bilmiyorum. Karım biliyor. Ben bilmek de istemiyorum.
Sayfa 35Kitabı okudu
Evladım ibadet Allah'la senin arandadır; gizlidir. O reklam diye yapılmaz; kapı açık namaz kılınmaz" derdi.
Sayfa 34Kitabı okudu
- Peki din ile ilişki nasıldı ailede?
- Dindardık. Yani beş vakit namaz kılınan...
Şöyle... Babam camiye giderdi. Annem de namaz kılardı. Fakat kapıyı kapatır da kılardı ve bana...
- "Oğlum ibadet de gizlidir , kabahat de" derdi... - Hayır. Öyle demezdi. "Evladım ibadet Allah'la senin arandadır; gizlidir. O reklam diye yapılmaz; kapı açık namaz kılınmaz" derdi.
Sayfa 34Kitabı okudu