Bir Pulsuz Dilekçe
Uğur MumcuBir Pulsuz Dilekçe Gönderileri
Bir Pulsuz Dilekçe kitaplarını, Bir Pulsuz Dilekçe sözleri ve alıntılarını, Bir Pulsuz Dilekçe yazarlarını, Bir Pulsuz Dilekçe yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Devrimci, attığı adımın ilerisi ve gerisini bilmek, anlamak, ve hesap etmek zorundadır. Kiminle beraber, kime karşı olduğunu belirlemeyenler, devrik adına küçük burjuva anarşizmi bataklığına saplanır
Devrimcilik, sorumluluk ister. Eylem ve düşüncelerinde sorumluluk duymayan devrimci, emekçi ve sınıf ve tabakalarda kök salamaz. Eninde sonunda bir küçük burjuva anarşisti olarak emekçi yığınlardan soyutlanır.
Yaşadığımız olaylar bu gözlemi bir çok kez kanıtlamıştır. Halktan soyutlanmış eylem türleri, hiçbir zaman ilerici bir nitelik kazanmaz. Tersine bu eylem ve düşünceler amaçlarına yabancılaşır ve birer karşı devrim aracına dönüşür.
Sayfa 438Kitabı okudu
UNUTTURULMAK İSTENEN MEZAR TAŞLARI
Unutturulmak istenen mezar taşları, sağcı politikacıların utanç belgeleri ve gizli saldırgan örgütlerin suç belgeleridir. Kanlı kaldırımlardan, devrimci gençlerin, öğretmenlerin ve işçilerin mezar taşlarına kadar, uzanan yolda demokrasi kundakçıları kol gezmektedir.
Sayfa 292Kitabı okudu
UNUTTURULAN MEZAR TAŞLARI
Orta Doğu Teknik Üniversitesi öğrencisi Taylan Özgür, binlerce insanın gözleri önünde, İstanbul'da Bayazit Meydanında öldürüldü, katilin adı gazetelerde yazmasına rağmen, soruşturma dosyası hemen kapatılıverdi.
Sayfa 289Kitabı okudu
Bir gün mezarlarımızda güller açacak ey halkım, unutma bizi... Bir gün sesimiz hepinizin kulaklarında yankılanacak ey halkım unutma bizi.
Özgürlüğe adanmış bir top çiçek gibiyiz şimdi, hep birlikteyiz ey halkım unutma bizi, unutma bizi, unutma bizi...
Sayfa 288 - 25 ağustos 1975Kitabı okudu
Bizi öldürenler, bizi asanlar, bizi sokak ortasında vuranlar, ağabeyimiz, babamız yaşlarındaydılar. Ya bu düzenin kirli çarklarına ortak olmuşlardı, ya da susmuşlardı, bütün olup bitenlere. Öfkelerini bir gün bile karşısındakilere bağırmamış insanların gözleri önünde, öldürüldük. Hukuk adına, özgürlük adına, demokrasi adına, batı uygarlığı adına, bizleri bir şafak vakti ipe çektiler.
Korkmadan öldük ey halkım unutma bizi!..
Henüz çocukluğumuzu bile yaşamamıştık. Bir kadın eline, değmemişti ellerimiz. Bir sevgiliden mektup bile almamıştık daha. Bir gece sabaha karşı, pranga vurulmuş ellerimiz ve ayaklarımızla çıkarıldık idam sehpalarına. Herkes tanıktır ki, korkmadık. İçimiz titremedi hiç. Mezar toprağı gibi taptaze, mezar taşı gibi dimdik, boynumuzu uzattık yağlı kementlere.
Asıldık ey halkım, unutma bizi!..
6 Mayıs 1972Kitabı okudu
Yabancı petrol şirketlerine karşı devletimizi savunduk: Komünist dediler. Ülkemiz bağımsız değil dedik; kelepçeyle geldiler üstümüze. Kurtuluş Savaşında, emperyalizme karşı dalgalandırdığımız bayrağımızı, daha da dik tutabilmekti bütün çabamız. Bir kez dinlemediler bizi.
Bir kez anlamak istemediler bizi...
Vurulduk ey halkım, unutma bizi!..
Emperyalizmin ahtapot kollarına teslim edilen ülkemizin bağımsızlığı için kan döktük sokaklara. Mezar taşlarımıza basa basa, devleti yönetenler, gizli emirlerle, başlarımızı ezmek, kanlarımızı emmek istediler. Amerikan üsleri kaldırılsın dedik, sokak ortasında sorgusuz-sualsiz vurdular.
Yirmi iki yaşlarındaydık öldürüldüğümüzde ey halkım, unutma bizi!..
Giresun’daki yoksul köylüler. Sizin için öldük. Ege’deki tütün işçileri, sizin için öldük. Doğu’daki topraksız köylüler, sizin için öldük. İstanbul’daki, Ankara’daki işçiler, sizin için öldük. Adana’da paramparça elleriyle, ak pamuk toplayan işçiler sizin için öldük.
Vurulduk, asıldık, öldürüldük ey halkım unutma bizi!..