Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Bir Solgun Adam
Selçuk BaranBir Solgun Adam Yorumları ve İncelemeleri
Bir Solgun Adam yorumları ve incelemelerini, Bir Solgun Adam kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Bir Solgun Adam puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.510 üzerinden
Bu defteri alalı bir hafta oluyor; daha bir şeycikler yazamadım. Günlük tutmaya kalkışmak kendimi önemsemek gibi geldi bana. Çünkü ancak önemli kişiler, sözgelimi yazarlar, düşünürler, generaller günlük tutarlar. Sonra onlar yayımlanır. Herkes de okur. Ben önemsiz, herhangi bir insanım: Eski bir bankacı...
Bu paragrafla giriş yapılmış Mehmet Taşçı'nın hayatına...
Bu eserle bir kez daha anladım ki; biyografik eserler, günlükler beni derinden etkiliyor. Bu okumaların derinliği ve hazzı bir başka oluyor.
Canım Selçuk Baran'ın okuduğum yedinci eseri. Yazarla kurduğunuz bağ, eserlerinden daha da etkilenmenizi sağlıyor kesinlikle...
Kimdir? Bir Solgun Adam...
Emekli bankacıdır; kâh " Aylak Adam"dır, kâh "Oblomov"dur... Naifdir, ince düşüncelidir, kırılgandır, tembeldir, umursamazdır bazen, bazen çok konuşur ya da konuştuğunu zannedip susar, iyi bir suskundur...
Suskularını döktüğü günlükleri biraz tanımanızı sağlar Bir Solgun Adam'ı...
Aşık olur duygularını açamaz, karşılık bulamamaktan ya da rutine düşmekten korkar; günlerce evden çıkmaz, yıllardır kahve içtiği fincanı değişince allak bullak olur, içindeki yaşama bezginliğini geçirmek için alıp başını gider. Gider mi bezginliği? Hayır! Daha çok susar... "Bir Solgun Adam",olur, "Bir Suskun Adam"...
Yazılır daha çok şey yazılır eser hakkında, ama siz okuyun derim, tanışın Mehmet Taşçı'nın suskularıyla, kitaplarıyla, Dürnev Hanım'la, Nevin'le, Sadık Bey'le... Düşünüp de söyleyemedikleriyle...
Kendimizden bir şeyler bulduğumuz satırlarıyla Selçuk Baran'ın... Sevgiyle
Yeni bir yazar keşfetmenin mutluluğu içindeyim. Çok bilinmeyen unutulmaya yüz tutmuş Selçuk Baran, gerçekten okunmayı hak ediyor. Neden az okunduğunu anlamış değilim. Oğuz Atay gibi o da döneminde okunmuyor. Bu durumu şu sözleriyle dile getiriyor:
"Yazı yazmayı son iki yıldır bıraktım. Nedeni de, Türk okuyucusuna bir türlü ulaşamam, bu yüzden de okunamamam.( ...) Demek ki ben okuruma yakın olmayı beceremedim, bu yüzden çekilmeye yöneldim.Gerçi insan başkaları için değil, kendisi için yazar."
Maalesef ki Selçuk Baran, günümüzde de okunmuyor. Elimden geldiğince onu ve eserlerini burada tanıtmaya çalışacağım.
Bir Solgun Adam'da, emekli bankacı Mehmet Taşcı'nın işini ve ailesini bırakıp bir çatı evinde yalnız başına yaşaması anlatılıyor. Mehmet Taşcı'nın başından geçen olayları hem günlüğünden okuyoruz hem de 3.tekil kişi anlatımıyla ona dışardan bakıyoruz . Bu anlatım, benim çok hoşuma gitti. Aylak ve tutunamayan bir karakter olan Mehmet Taşçı, aslında hayatı, insanları seviyor. Tam bir tutunamayan değil. Daha çok aylaklık var. Altını çizdiğim çok cümle oldu ve beni çok dinlendiren bir okuma oldu. Hani bazen her şeyi bırakıp gitmek isteriz. Farklı hayatlar, farklı insanlar ve farklı yerler görmek isteriz.İşte tüm bunları Mehmet Taşçı yapıyor. Her satırda onun yalnızlığını okuyoruz:
"Yorgunum...Yalnızım...Ya da bilmediğim bir hastalığa yakalandım."
Kitaplara tutunanlardan :
"Kimsem yok...Hiçbir şeyim yok, kitap raflarında duran üç beş tozlu kitaptan başka."
Yavaş yavaş akan ve dinleneceğiniz Bir Solgun Adam'a lütfen şans verin. Umarım Selçuk Baran edebiyatımızda hak ettiği yere gelir.
Aslında bir sır gibi saklamak istediğim fakat yazarın çok fazla tanınmamasından ve bunu hak etmediğinden dolayı da her yerde haykırmak istediğim kitap...
Mehmet Taşçı, emekli bankacı. Okurken herkesin kendinden hisler bulabileceği bir karakter. Bir gün bir defter alır ve yazmaya başlar. Deftere de şöyle bir giriş yapar:
Bu defteri alalı bir hafta oluyor, daha bir şeycikler yazamadım. Günlük tutmaya kalkışmak kendimi önemsemek gibi geldi bana."
Tam da bu girişi yaptığı gibi kendini önemli görmeyen, sürekli kendini arayan, her şeyden çabuk bunalan, gerçekten de solgun bir adamdır. Kitap okumayı çok sever , onları kendine yoldaş olarak görür. "Kimsem yok...Hiçbir şeyim yok, kitap raflarında duran üç beş tozlu kitaptan başka. " der.
Değişimlerden nefret eder. Örneğin aniden komşusunun o gün balkona çıkmadığını fark eder ve korkar. Aynı zamanda da sürekli çekip gitmek isteyen birisidir. Nitekim de gider. Tıpkı daha önceden de çekip gittiği gibi.
İşte böyle, kitap boyunca Mehmet Taşçı'nın ruh hallerini okuruz. Onun günlüğüne gireriz.
Beni en çok etkileyen de bir kadının gözünden erkeğin yalnızlığını, bunalmasını okumak oldu.
Gelelim Selçuk Baran'a.
Türk edebiyatında muazzam kalemi olan kadın yazarlarımızdan biri. Bilmiyorum neden ama kaleminden Albert Camus havası aldım. (Benim düşüncem tabii ki)
Yer yer varoluş felsefesinden de izler taşır.
Yalın ve hissettiren, nahif bir dili var.
Değerinin bilinmesi gerektiğini düşünüyorum. Ve böyle güzel kalemi olan kadın yazarımız edebiyatımızdan geçtiği için de gurur duyuyorum.
Canım Selçuk Baran❣
·
Puan vermedi
Bir odam, kitaplarım vardı.Param azdı, ama canım nasıl isterse öyle yaşıyordum.Özgürdüm sizin anlayacağınız."
Sahiden de özgür müydü acaba ? Yoksa Nietzsche'nin dediği mi doğruydu ?
"Özgür mü diyorsun kendine? Sana hükmeden düşüncelerini duymak isterim."
Mehmet Taşçı'dan bahsediyorum.Başkahramanımızdan.Emekli bir
mutlaka okuyun
Selçuk Baran'la tanışma kitabım oldu "Bir SolgunAdam" Iyi ki okumuşum. Kalemine hayran kaldım. Diğer kitaplarını da mutlaka alıp okumayı düşünüyorum.Mutlaka okuyun aşırı tavsiyemdir. Roman 5 bölümden oluşuyor.Bence herkesçe tanınması gereken bir yazar. Edebi açıdan çok birşey beklemeyin ama duygu açısından çok yoğun. Okurken o yalnızlığı derin şekilde hissetmemek elde değil. Bol bol altını çizdiğim yerler oldu. Kendime sorduğum sorular, kendimden de birseyler bulduğum bir kitaptı. Mehmet Taşkın emekli bankacı onun hayata karşı yaşamaya karşı isteksizliği bana Oblomov'u anımsattı ( okuyanlar hak verecektir) Ailesini ve işini bırakıp kimseye haber vermeden çekip gidişini sadece etrafını gözlemlemeye adamış bir adamı okuyoruz. On yıldır yaşadığı o çatı katında o daracık odada sadece kitap okuyup bir gün kararsızlıklar içinde yazmaya karar verdiği günlük tutmak için aldığı defteriyle olan bağını okuyoruz. Tüm kitap bu günlüklerden oluşuyor. Asıl anlatılmak istenen şey ait olamamakla beraber yalnızlığın oluşu. Eğer kalbime dokunan bir kitap olsun yormasın beni okurken diyen kim varsa gözü kapalı bu kitapla tanışabilir.
Selçuk Baran yeni tanıdığım ve üslubunu kısa sürede sevdiğim yazarlarımızdan. Geçtiğimiz ay Kış Yolculuğu isimli öykü kitabını okumuştum, bu ay ise roman türünde yazılmış Bir Solgun Adam kitabını tercih ettim.
Roman dediysem öyle muazzam bir kurgu beklemeyin kitaptan. Bir yasak aşkın pençesine düşmüş, ancak ne aşkının peşinden gitmiş, ne de ailesinin yanında kalabilmiş emekli bankacı Mehmet Bey'in iç dünyasına konuk oluyoruz aslında. 10 yıl önce verdiği bir kararla eşini ve kızını terk edip tek başına bir hayat kuran ve bu hayatın içindeki detaylarla yetinmeye çalışan, aslında hiçbir yere tutunamayan bir adamdır Mehmet Bey. Tek tutkusu belki de okumak ve yazmaktır. Yeni hayatında yeni arkadaşlar edindiği ve birtakım rutinleri olduğu halde mutlu olamaz bir türlü. Ama ailesini terk ettiği için de hiçbir pişmanlık duymaz. İç huzurunu sağlayamadığı için sürekli yolculuğa çıkmak ister. Biz onun bu arayışlarına, çaresizliğine, zihninden geçenlere ayna tutuyoruz kitabı okurken adeta. Kadın bir yazarın, yaşını başını almış bir erkek karakterin duygu durumunu, davranışlarını ve karakter tahlilini bu kadar iyi yansıtabilmesi bence takdire şayan. Kitabın bazı bölümlerinin birinci tekil şahısla (Mehmet Bey'in günlük tuttuğu bölümler), bazı bölümlerinin ise üçüncü tekil şahısla kaleme alınması ayrıca hoşuma gitti. :)
Selçuk Baran okumalarım devam edecek, kurgu ve olay örgüsü beklentisi ile değil de, tıpkı Ayfer Tunç'un Dünya Ağrısı kitabındaki gibi kişinin iç dünyası ve kendiyle hesaplaşması gibi hususlara olan ilginizle okursanız, sizi tatmin edecek bir eser.
Yörük olmanın birinci özelliğidir , sonda söyleyeceğini başta söylemek romanını öyküleri kadar sevmedim. Kötü mü değil, gayet başarılı ve fakat öykülerini okuyan benim için ortalama altı kaldı diyebilirim . Emekli bankacı Mehmet Taşçı’nın hayatını ya da emekli (gibi) olduktan sonraki hayatını anlatan romanda en çok ikinci , dördüncü ve beşinci bölümü sevdim diyebilirim bir solgun adam adının hakkını veren bir karakter. Velhasıl , öykülerini okuduktan sonra romanlarını da okuyabilirsiniz
Bir Solgun Adam, üç bölümü günlük tarzında yazılmış, iki bölümü de üçüncü şahıs anlatıcının ağzından anlatılan beş bölümden oluşan bir romandır. Romanın ana kahramanı Mehmet Taşçı'ya ellili yaşlarındayken halasından bir miras kalır. Mehmet Taşçı, kendisinden beklenmeyecek denli önemli bir karar alıp bu kararını uygulamaya geçirerek bu mirasla
Bir Solgun Adam, Selçuk Baran’ın ilk romanı.
Aslında romanın adı Bir Yorgun Adam da olabilirmiş. Bana göre Selçuk Baran, roman kahramanı Mehmet Taşçı ile Türk edebiyatının unutulmaz karakterlerinden birini çizmiş.
Mehmet Taşçı, emekli banka çalışanı. Altmış yaşındaki bu yalnız adam on yıl önceki hatıralarını anımsar. Emekli olduktan sonra ailesini terk eden ve bir çatı katında yalnız yaşamaya başlayan Mehmet Taşçı bu hayata da ancak on yıl katlanabilir. İç sıkıntısının gölge gibi takip ettiği yaşlı adam, bir gün pansiyonun sahibesi Dürnev Hanım’a haber vermeden oradan ayrılır ve yeni yaşantısında ilk olarak günlük tutmaya karar verir.
Beş bölümden oluşan romanın büyük bir bölümü Mehmet Taşçı’nın günlüklerinden oluşur. İlahi bakış açısı ile yazılan bölümler, karakterin tanıtımında önemli rol oynar.
Mehmet Taşçı, kendisiyle de dünyayla da anlaşamayan yalnız bir adamdır. insanlara tutunmamak için eşyalara tutunur. Geçmişle bağlarını koparan, gelecekle ilgili hiçbir planı olmayan, ne istediğini bilmeyen bu aylak adam aynı ortamda uzun süre kalamaz. İç sıkıntısı onu oradan oraya savurur.
”Nasıl da unutuveriyoruz her şeyi. Çektiğimiz acıları, bize yapılan haksızlıkları... Acıya dayanmanın bir erdem olduğunu neden öğrettiler bize? Acıları unutmanın akıllılık olduğunu kim söyledi? Bilgelik bu mu? Bir ömür buna harcanabilir.Genç olsaydım en baştan başlardım, sırasınca, yolunca teker teker düşünerek…Acı çekenleri,çektirenleri, unutanları, alışanları…”
Hayattan bağımsızlaşarak özgürleşmek midir asıl olan? Çevremizde olup bitenler hakkında hiçbir fikrinin olmaması insanı özgürleştirir miydi? Kişilere bağlı olmamak, sadece kendinle kalmak istesen seni rahat bırakırlar mıydı? Selçuk Baran bana kalırsa Mehmet Taşçı karakteriyle bunu sorgulamış. Etrafında olan bitene ilgisiz kalan bir adam kendi iç dünyasına çekilmiş, tarihe tarihi karakterlere gömülmüş. İnsanlardan kaçsa dâhi insanlar onu çok da rahat bırakmaya niyetli değil. Başladığı günlük sayesinde en önemsiz günlük yaşantısını bile deftere geçirdiğinde önem kazanır olmuş. Kaçtığı aşkı, kaçtığı hayatı. Reddetmiş hayatın ona diretttiği yaşam düzeni çarkını. İçine kapanan bir yaşantıyı okuyoruz . Kitaplardan ve bir çatı katından ibaret bir yaşamı. Aslında sadece bir çatı katı değil ve bu basit bir içe kapanış da değil. İnsan kaçsada düşüncelerden ve çevresinde ki insanlardan kurtulamıyor, insanların yargılamaları ya da kendi iç sesinin yargılamaları onu rahat bırakmıyor.
Selçuk Baran'ı geç tanımış olmamdan dolayı üzüntü duydum. Belki daha önce tanısaydım kayıp gitmekte olan hayatıma başka bir yön verebilirdim. Umarım siz sevgili okurlar onu daha erken keşfedersiniz. Türk Edebiyatında oldukça önemli bir yazar olarak anılması ve çok çok okunması gereken bir yazar. Değerinin biran önce bilinmesi dileğiyle.