Bir Yufka Yürekli - Soytarı
Fyodor DostoyevskiBir Yufka Yürekli - Soytarı Gönderileri
Bir Yufka Yürekli - Soytarı kitaplarını, Bir Yufka Yürekli - Soytarı sözleri ve alıntılarını, Bir Yufka Yürekli - Soytarı yazarlarını, Bir Yufka Yürekli - Soytarı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Zayıf veya güçlü halkıyla bütün bu dünya, yoksulların kulübeleri veya kodamanların gösterişli saraylarıyla bütün bu yapılar, bütün bunlar, bu alaca karanlık altında, koyu mavi gökte hafif bir buğu gibi biraz sonra silinip gidecek bir masal düşüydü sanki...
Kendi istekleriyle soytarı olanlar acıma bile uyandırmazlar.
İnsanın aptallığı sonsuzdur!
Sen bir düş kurucusun, bu de iyi bir şey değil,... İnsanın aklına zarar gelir.
Arkaşa! Bana karşı sonsuz bir sevgi duyduğunu bilirim, ama benim duyduğumun yüzde birini bile duyamazsın. İçim içime sığmıyor, Arkaşa! Ben bu kadar mutluluğa yaraşık değilim.
Sus, sözlerin içime daha çok acı veriyor!
Sayfa 56Kitabı okudu
"Mutlu olduğun için herkesin mutlu olmasını istiyorsun."
Sayfa 57Kitabı okudu
Bana öyle geliyor ki, ben hiçbir zaman kendimi tanımadım.
İşleri sizinle bitince her şeyi derler.
Kısaca halkın paçavra dediği insanlardandı.
Yüreğimi size açtığım zaman beni maskara yerine koyacaksınız ama işte bütün bunları bile bile, yine de size anlatıyorum.
Sayfa 72Kitabı okudu
Evet, yanılmamışım. Mutluluk onu tümüyle sersemletmiş.
"Neden ben sanki hayatımı kaybetmiş gibiyim?"
Ben de evlenmeyi aklımdan geçirmedim değil....