Biz Hiç Modern Olmadık
Bruno LatourBiz Hiç Modern Olmadık Gönderileri
Biz Hiç Modern Olmadık kitaplarını, Biz Hiç Modern Olmadık sözleri ve alıntılarını, Biz Hiç Modern Olmadık yazarlarını, Biz Hiç Modern Olmadık yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayal kırıklığına uğramış rasyonalistler olan postmodernizm yandaşları modernizmin sona ermiş olduğunu pekala hissederler, ama zamanı paylaştırma şeklini kabullenmeyi sürdürürler ve bu nedenle çağları ancak birbiri ardı sıra gelen devrimlerle ayırabilirler. Modernlerden "sonra" geldiklerini hissederler, ama daha sonrası olmadığına dair nahoş bir hisle. No future, modernlerin No past sloganına eklenen sloganları budur. Onlara ne kalır? Bağlantısız anlar ve temelsiz ihbarlar, çünkü postmodernler ihbar etmelerine ve öfkelenmelerine izin veren sebeplere artık inanmazlar.
Sayfa 59
Nesnelerle öznelerin karşıtlığında, aracıların fırtınası vardır. Ahlaksal büyüklüğün altında, şartlarla örnek durumların titiz ayıklanışı vardır.
Sayfa 59 - (kendisini ayakta tutan nesneleri hor gören.)
Biz doğayı yapmadık; toplumu yapıyoruz; doğayı yapıyoruz; biz toplumu yapmadık; ne birini ne de diğerini yaptık, hepsini Tanrı yaptı; Tanrı bir şey yapmadı, hepsini biz yaptık.
Sayfa 46 - Bu dört güvence birbiri için checks and balances görevi yapıyor olabilir mi?
Bütün modern paradoks buradadır: Karmaları dikkate alıyorsak, işimiz yalnızca doğa ve kültür karışımlarıyladır; arındırma çalışmasını dikkate alıyorsak, doğa ile kültür arasındaki tam bir ayrımla karşı karşıyayızdır.
Sayfa 41
Bilim yetkinliklere, laboratuvarlara ve ağlara dayanıyorsa, onu nereye koymak gerekir? Kesinlikle kendinde şeyler tarafına değil, çünkü olgular imal edilmiştir. Ama kesinlikle özne - toplum/beyin/tin/kültür - tarafına da değil, çünkü soluksuz kuş, mermer bilyeler, inen cıva bizim kendi yaratımlarımız değildir. O halde bilim pratiğini, nesne kutbunu özne kutbuna bağlayan bu çizginin ortasına mı yerleştirmek gerekir? Bir karma mıdır yoksa bir karışım mı? Biraz nesne biraz da özne midir?
Sayfa 36 - makro-toplumsal bağlamdan çok out there doğayı yapı-bozuma uğratacak durumdasınız dostum.
Bir toplum nasıl olur da matters of fact'in acınası temeli üzerine oturtulabilir, diye öfkelenir Hobbes. Özellikle fenomenler ölçeğindeki göreli değişim kızdırır onu.
Sayfa 31 - (Oysa Hobbes, boşluk olanağını ilk felsefeye ait ontolojik ve siyasi nedenlerle reddeder.)
... konstrüktivizm budur: Ne olursa olsun hiçbir aşkınlık, ne Tanrıya, ne aktif bir maddeye, ne bir tanrısal hukuk iktidarına, ne de matematiksel fikirlere başvuru.
Sayfa 28
Bilginin iktidara eşit olduğu bu yeni rejimde, her şey indirgenmiştir: hükümdar, Tanrı, madde ve çokluk.
Sayfa 28 - Beyaz elmas mı? Teşekkür.
Evet, olgular yeni laboratuvar yerleşiminde ve hava pompasının yapay aracılığıyla pekâlâ inşâ edilmiştir. Soluksuz kalmış teknisyenlerin çalıştırdığı pompanın saydam haznesi içine sokulan Torricelli tüpü içindeki düzey pekala düşmektedir. "Olgular olmuştur" diyecektir Bachelard. Ama insan tarafından inşâ edilince, yanlış mı olurlar? Hayır, zira Boyle, tıpkı Hobbes gibi, Tanrının "konstrüktivizmini" insana yayar - Tanrı şeyleri tanır çünkü onları kendi yaratır (Funkenstein, 1986).
Sayfa 26
'Bilim' adı verilen bu şeyin, doğal bir sınır olarak kabul edilebilecek bir sınırı yoktur.
Sayfa 24 - Boyle ve nesneleri | Steven Shapin ile Simon Schaffer, s. 342