Bob Geldof, yaşamının ilk yıllarında çok bocalamıştı. Bazı arkadaşları gibi başını büyük dertlere sokabilirdi. Ne var ki, mantığı ve yapısındaki dürüstlüğü sayesinde, yaşamın çılgın yanlarından ve ünün getirdiği tehlikelerden korunabildi. Herkes tarafından sevilen, çağımızın en derbeder ama en çekici kahramanlarından birine dönüştü.
Bizler gibi, o da Habeşistan için ağladı ama gözyaşlarının karın doyurmadığını biliyordu. Hemen harekete geçti. Band Aid'i (Takım Yardımı), ardından da unutulmayacak Live Aid (Canlı Yardım) Konseri'ni gerçekleştirebilmek için aylar boyunca çabaladı, kabadayılık etti, küfürler savurdu, diller döktü, görüşmeler yaptı ve gece gündüz çalıştı. Bunlar biter bitmez, dinlenme fırsatı bile bulamadan, toplanan milyonlarca doların yerinde harcanması için yollara düştü.
O hala, ekşi suratlı, iyi konuşan, kurnaz ama dürüst biri: Hala müziğe aşık, hala yapmacıktan ve iki yüzlülükten nefret ediyor. Bu yardımlarla hayatta kalmalarını sağladığı milyonlarca insanın yaşama bağlandığını görmek onu mutlu ediyordu.
