Bozkır
Anton ÇehovSözler ve Alıntılar
...fakat kendisini evden uzaklarda, karanlık bir mezarda yalnız başına bırakılmış, güçsüz ve ölü olarak hayal etmeyi, çok çalıştıysa da bir türlü başaramadı. Kendisinin ölebileceğine inanmıyor, hiçbir zaman ölmeyecekmiş gibi hissediyordu...
Sayfa 102 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
Bizler mahvolmuş insanlarız. Bizimkine de yaşamak mı denir?
Sayfa 136 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
Bilim kimisine çok yarar sağlarken birçoğunun da kafasını karıştırır
Sayfa 11 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
"Dünyada kötü insan çok!"
Sayfa 107 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
Uçsuz bucaksız gökten gözünüzü ayırmadan bakarken, her nedense düşüncelerinizde, duygularınızda, yalnız olduğunuz bilinci uyanır. Kendinizi umarsızlık içinde yalnız, en yakınınız saydığınız kimselerden uzak, çok uzak bulursunuz. Koca evrende değersiz bir varlık olarak görürsünüz kendinizi. Binlerce yıldır gökyüzünden bakan yıldızlar, insanın kısacık yaşamını umursamayan, bilinmeyenlerle dolu gökyüzü ve karanlık; siz onlarla göz göze gelip anlamlarını çözmeye çalıştıkça suskunluklarıyla içinizi ezerler. İşte o anda, mezarda bizleri bekleyen yalnızlık aklınıza gelir; yaşam gerçeği, ölümün korkutuculuğu, umarsızlığıyla beyninizde çakar.
Sayfa 102 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
"Tanrı kullarından kimine tek akıl kimine iki kimine de üç tane birden verir... Hem de üç tane birden... Bunlardan biri doğarken aldığın akıl, biri okumaktan, biri yaşarken görüp kazandığın akıl... İşte, yavrum, üç aklı birden kazanana ne mutlu! Böyle insanlara değil yaşamak, ölmek bile kolay gelir."
Sayfa 75Kitabı okudu
"Varlık nedir? Kendi kendine var olan ve başka bir şeye gereksinim duymayandır."
Sayfa 23 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu