Budala
Hayatını elleriyle mahvetmiş olmanın yarattığı suçluluğu yalanlar üzerine kurduğu bir geçmiş anlatısıyla bastıran General İvolgin, Lebedev'in yazlığında Prensi ziyarete gelen Agalya ile geçmişe dair konuşurken yanlışlıkla doğruyu söyleyince hakiki geçmişini histerik bir coşkuyla hatırladı. Sonrasında Lizaveta Prokofyevna'nın pek yerinde olarak söyledikleri generale bir tokat gibi çarptı ve general neredeyse ağlayacak vaziyette masadan ayrıldı.
Fyodor Dostoyevski 
