Doğum acıdır, yaşlılık acıdır, hastalık acıdır, ölüm acıdır, sevilmeyenle birleşmek acıdır, sevilenden ayrı kalmak acıdır, istediğini elde edememek acıdır, kısacası; dünyevi olana dört elle sarılmak acıdır.
Budizmde, ne tanrı ne de vahyedilmiş bir kitabın yeri vardır. Ahlak, eylemin iyi veya kötü olması üzerine temellenmiştir. Tanrıya inananlar ahlakı tanrının ifadesine tabii kılarlar, tanrının buyurduğu şeyler iyi, yasakladığı şeyler ise kötüdür. Budizm, burada farklıdır; "çokluğun iyiliği, çokluğun mutluluğunu" iyi ve kötünün ölçütü kabul eder.
Neden ve sonuç birbirine bağlıdır. Her dakika yüzlerce neden ve sonuç görürüz. Sonuç kendini nedene dönüştürerek başka bir başka bir sonuç yaratır. Nedenin sonuca dönüşmesi ve tersi sonsuz bir süreçtir...
yaşam ölümle sona erer mi? Ya insanoğlunun yaşamında yaptığı iyilik ve kötülükler ne olacak? Onunla birlikte yok mu olacaklar? Süreç kavramı ne olacak? YAŞAM SONSUZ BİR SÜREÇTİR. Belli bir nokta nasıl sona erebilir?... BİREYİN VÜCUDU VE ZİHNİ YOK OLUR ANCAK TOPLUMA KATKISI YAŞAR VE SONSUZ İNSANLIK SÜRECİNİN BİR PARÇASI HALİNE GELİR...
Buddha Dhammapa' sında şöyle demiştir: "Ey keşişler, yaşayan herşeyin öldüğünü bilin. Herşeyin bir nedeni vardır. Neden yok olduğunda, sonuç da yok olur. Kalıcı görünen şeyler, gerçeklikte geçicidir.Onlar geçecektir. Yaşamın oldugu yerde ölüm de vardır"...
O varken (daha sonra) bu ortaya çıktı (ancak) o vardı ki bu oluştu. O'nun tamamlanmasıyla, bu doğar. Biten /tamamlanan neden, nedenden sonra ortaya çıkan ise sonuçtur. Sonuç neden var iken tümüyle namevcut idi, sonuç varolduğun zaman ise neden tümüyle yokolmuştur...