Bütün Oyunları - 1
Aziz NesinEn Eski Bütün Oyunları - 1 Gönderileri
En Eski Bütün Oyunları - 1 kitaplarını, en eski Bütün Oyunları - 1 sözleri ve alıntılarını, en eski Bütün Oyunları - 1 yazarlarını, en eski Bütün Oyunları - 1 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.MELÂ: Çok öğrenmek istiyorum: Beni öldürdüğünü de yazacak mısın anı defterine ?
Sayfa 321Kitabı okudu
Tutunacak bir sevi dalı...
"Uykuya dalarken uykuyla uyanıklık arasında kimi zaman insan sanki ayağı kaymış, birden boşlukta kalmış gibi olur da bir tepkiyle sıçrayıverir. Yarı uyku içindeki bu sanı bir saniye bile sürmez. Oysa ben yıllar yılı hep böyle bir ürperti içindeyim, o tepki hiç arasız sürüp gidiyor içimde. Sanki yıldızlara doğru uzayda yükselen bir uçaktayım da birden bastığım döşeme ayaklarımın altından kayıp gitmiş. Yalnızlığımın boşluğunda durmamasıya kendi içime, kendi korkunç derinliğime düşüyorum.Tutunacak bir sevi dalı..."
"Siz bunu anlayamazsınız... İnsanın
kendisini paylaşacak kimsesi olmaması kadar büyük acı yok..."
Yeryüzünde bir işin olacak, ama ne iş olursa…
Niçin yaşadığını bileceksin. Diyelim, ıslık çalacaksın.
Herkes ıslık çalar. Ama sen ıslık çalınca
‘vay anasını, amma da ıslık çalıyor’ diyecekler.
Sayfa 35 - Biraz gelir misiniz.
İnsanın kendisiyle yarışı, dünyanın en zor, en çetin yarışı… Sol ayağımı atınca, sağ ileri gidiyor.
Sonra sol ayak durmuyor ki yerinde. Sağı geçiyor.
Sonra sol. Sonra sağ. Bitmeyen yarış kendimle…
Sayfa 41
Ölüm bu mu? Yanımda mı, içimde mi?
Yoksa ben mi onun içindeyim? Etin, kemiğin, kanın, sinirin ölümünü anlıyorum. Değişir, gider. Korkunç olan bu değil. Bunca yıldır aldıklarımız, biriktirdiklerimiz, topladıklarımız ne olacak? Kelimeler nasıl ölecek? Ellibeş yıldır biriktirdiğim kelimeler… Gözlerimde topladığım renkler, ya supimin sesleri… Bunlar nasıl ölecek? Korkunç olan bu işte. Sesiniz kalmayacak dünyada, heeey, sesiniz yok. Yaşamamak…
Et, kemik, kan değil, renk yok, ışık yok, ses yok.
Yok, yok…
Sayfa 45
Kandırıyorum kendimi. Hep kandırıyorum.
Beni başkaları kandıracağına kendim kandırıyorum.
Sayfa 67
MET (kendi kendine konuşur gibi): Alıp başımı dağlara kaçabilirim… Ama nereye kaçarsam kaçayım, hepiniz, bütün tarih bende yaşıyorsunuz. Başkalarının çizip beni içine attığı çemberden çıkıp kurtulamam. Bir borç yığını altında eziliyorum.
Sayfa 169Kitabı yarım bıraktı
“Bunda büyük bir haksızlık yok mu? Bu şiirleri yazan insan nasıl, nasıl ölebilir… Hem de şu dışardaki kara kalabalık yaşarken.”
Sayfa 143Kitabı okudu
Beni yoran çalışmak değil, işte bu… Güçsüzken güçsüzlüğümü gizleyip herkese güçlü görünmek… Uykularıma bile…
Sayfa 290Kitabı okudu