Büyük Orfoz
Yaman KoraySözler ve Alıntılar
“Nedir bu yorgunluk yüreğime çöken Allah’ım?”
“Balıkçıyım.Sadece bir balıkçı, Emin bey. Koleji bitirdiğim sene çok çalışkan, çok zengin, çok başarılı, çok şöhretli ve çok nüfuslu bir adamın, morgta yatan ölüsünü gördüm. Soğuktu, çıplaktı, yapayalnız ve kaskatıydı. Bu adam benim büyükbabamdı.Ölüm, gerçek ve kaçınılmaz tek şeydi, anladım. Ve her şey, para, iktidar, ün, yani herkesin yöneldiği, taptığı her şey, bomboş, saçma geldi bana o an.”
Ne güzeldi yaşamak!
Yaşadığının farkına varmak.
Bir ömür, ne kısadır insan olana.
Her şey ne kadar boş Tanrım. Herşey zaman,her zaman aynı. Zaman sanki duruyor da etrafında dönen biziz! Hiç, hiçbir şey değişmiyor... Ve işte gene kış yaklaşıyor. Hep geliyor. Acaba yaşlanıyor muyum? Hayır. Kendi kendimi anlıyorum ben,sadece eskiyorum
“Ne Tuhaf,bir insanın içini derinleştirmeye boş verip dışını sergilemesi ne yazık!..
“Abi,yara soğuyunca acır.Gel,dinle beni.Gidelim.”