Cam Kapının Ardında
Natsume SosekiSözler ve Alıntılar
Daha da dikkat kesilerek geriye dönmeye çalışıyorum, acaba neleri silikleştirdim geçmişimden?
Sayfa 83Kitabı okudu
Her şey zamanla düzeliyormuş ama o zamanlar anlayamamıştım. Sahip olduğum acıydı.
Sayfa 130Kitabı okudu
Kalbim, aynı bu yağmurlu havalar gibiydi. Bulutlardaki yağmur damlaları gibi, ağırlık yapan ve çıkmak için can atan bir yük vardı üzerimde. Ama ne yazık ki ben bulut değildim, atamıyordum onu.
Sayfa 104Kitabı okudu
İnsanlar, yalancı ve düzenbaz varlıklardır. Aklımın bir köşesine not ettim ve kiminle konuşsam akıl tahtamda yazan bu cümleyi okuyup durdum.
Sayfa 134Kitabı okudu
Geçmişte kalmış olan eski günlerin izleri, özlenen bir rüyanın akılda kalan son demleri gibi işlemişti yüzümüze. Ancak aradığımız bu eski izler, süregelen zamanda yüzdüğümüz yeni duygular denizinde dibe batmış bir hazineyi andırarak bulanık kumlar arasında belli belirsiz parlıyordu. Geçen her bir salisenin, dakikanın, saatin acımasızca sürüklediği “ zaman “ denizine direnmemiz mümkün değildi. İkimiz de eski günlerin geri gelmeyeceğinin bilincindeydik. Ayrıldığımız o andan, buluştuğumuz ana değin sıkışıp kaldığımız geçmiş denen o anılara bakmayı göze alamadım.
Sayfa 39Kitabı okudu
Kendi başımıza zor durumların üstesinden gelebileceğimiz gibi en küçük bir olayda başkasına ihtiyacımız da olabiliyor. Kendimi insanlardan ne kadar izole ederek yaşamayı denesem de pek mümkün olmuyor. Bir milyon insanın yeryüzünde yaşadığı gerçeği, izole olma isteğimizi bir şekilde geçersizleştiriyor ve insanlarla konuşmak durumunda kalıyoruz.
Sayfa 133Kitabı okudu
Çünkü inanırsam biliyorum ki, tekrar tekrar incineceğim. Önüme çıkan herkesin art niyetli olduğunu iddia etmiyorum ama herkesin iyi niyetli olmadığı da aşikâr.
Sayfa 134Kitabı okudu