Çanakkale Destanı
Emin ArıkÇanakkale Destanı Gönderileri
Çanakkale Destanı kitaplarını, Çanakkale Destanı sözleri ve alıntılarını, Çanakkale Destanı yazarlarını, Çanakkale Destanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor , Tevhidi…
Bedr’in arslanları ancak , bu kadar şanlı idi.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın ?
“Gömelim gel seni tarihe” desem , sığmazsın…
Vurulmuş tertemiz alnından , uzanmış yatıyor ,
Bir hilâl uğruna , yâ Rab , ne güneşler batıyor !
Ey, bu toprak için , toprağa düşmüş , asker !
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer .
Asım’ın nesli… diyordum ya… nesilmiş gerçek:
İşte çiğnetmedi nâmusunu , çiğnetmeyecek .
Şühedâ gövdesi , bir baksana , dağlar , taşlar…
O, rükû olmasa , dünyâda eğilmez başlar …
Şehitler tepesi boş değil !
Toprağını kahramanlar bekliyor !
Ve bir bayrak dalgalanmak için ;
Rüzgâr bekliyor !
Destan öksüz , sükûtu derin meçhul askerin ;
Türbesi yakışmış bu kutlu tepeye
Yattığı toprak belli ,
Tuttuğu bayrak belli ,
Kim demiş meçhul asker diye ?
Arif Nihat Asya
Sen savaşa girince mızrakla , okla , yayla.
Karşına çıktı düşman çelikten bir alayla.
Sen topun donanmayla , tüfeğin bataryayla ,
Neferin ordularla boy ölçtüğü yersin !
Nice tüysüz yiğitler yılmadı cenk devinden,
Koştu senin koynundan çıkar çıkmaz evinden .
Sen onların açtığı bayrağın alevinden ,
Kaç bayrağın tutuşup yere düştüğü yersin !
Faruk Nafiz Çamlıbel
Vurulup koynunda yatan şehidim
Kıyamette elbet sana şahidim
Vatan uğruna elbet gitti gençliğin
Göklerden verildi rütben şehidim
Zeki İ. Kızılışık
Çanakkale içinde vurdular beni
Ölmeden mezara koydular beni
Of gençliğim eyvah
Çanakkale içinde aynalı çarşı
Ana ben gidiyom düşmana karşı
Of gençliğim eyvah
Çanakkale içinde bir uzun servi
Kimimiz nişanlı kimimiz evli
Of gençliğim eyvah
Çanakkale içini duman bürüdü
On üçüncü fırka harbe yürüdü
Of gençliğim eyvah
Çanakkale içinde toplar kuruldu
Vay bizim uşaklar Ordu vuruldu
Of gençliğim eyvah
Çanakkale içinde bir dolu desti
Analar babalar umudu kesti
Of gençliğim eyvah
Kastamonulu İhsan Ozanoğlu
Beş altı pençe bir olmuş boğazlamakta bizi ,
Silindi gitti hilâlin şu anda belki izi !
Zavallı Marmara’nın şerha şerha bağrından !
Bir İngiliz bezidir! Belki ! Şimdi dalgananan
Cehennem olsa gelen , göğsümüzde söndürürüz :
Bu yol ki Hak yoludur , dönme bilmeyiz , yürürüz !
Düşer mi tek taşı, sandın , harîm-i nâmûsun ?
Meğer ki harbe giren son nefer şehid olsun.
Şu karşımızdaki mahşer kudursa , çıldırsa ;
Denizler ordu , bulutlar donanma yağdırsa ;
Bu altımızdaki yerden bütün yanardağlar,
Taşıp da kaplasa âfâkı bir kızıl sarsar ;
Değil mi cephemizin sînesinde îman bir ;
Sevinme bir, acı bir, gâye aynı , vicdan bir;
Değil mi sînede birdir vuran yürek … Yılmaz !
Cihan yıkılsa , emîn ol , bu cephe sarsılmaz !
Kazanmak istersen sen de zaferi ,
Gürleyen sesinle doldur gökleri ,
Zafer dedikleri kahraman peri ,
Susandan kaçar da çoşana gider.
Bu yolda herkes bir, ey delikanlı,
Diriler şerefli , ölüler şanlı !
Yurt için dövüşen başı dumanlı ,
Her zaman bu şandan o şana gider.
Faruk Nazif Çamlıbel
“Cennete giren hiçbir kimse, dünya üzerindeki her şey kendisine verilse bile dünyaya dönmek istemez . Ancak şehit müstesnadır. O, göreceği ikramdan dolayı tekrar dünyaya dönüp on defa öldürülmeyi ( şehit olmayı ) temenni eder.
Buhari , Cihad , 6