Kimi zaman yaşam bana çok kısaymış gibi geliyor. Kimi zaman da o kadar uzuyor, uzuyor ki, insan kendini yüzyıllardan beri yeryüzünde yaşıyormuş sanıyor.
Kendi kendime, daha on saat öncesine kadar birbirimize yabancı olduğumuz halde, o anda nasıl olup da seni korumak için dünyanın altını üstüne getirmeye hazır olduğumu soruyordum.
İnsanlar kötülüğü bulunmadığı yerde arıyorlardı ve aradıkları o kötülük gelip gözlerini oymadan onu göremeyeceklerdi. Suç sende! diye suçlayacaklardı birbirlerini. Çünkü bir gün gelecekti ve her birimiz şeytanın kendi geleceğimizde olduğunu görmek zorunda kalacaktık...
Bir süre gözlerini gözlerimin içine dikip öylece kaldın; öyle ısrarlı bakışlardı ki bunlar, kafamın içinden bütün geçenleri okumak istiyormuş gibiydin.