-Bir sözcük arıyorum. Anlatabilmek için hislerimi lakin bulamıyorum ve korkarım öyle bir sözcük olmayabilir. Tanri alınmasa "tapıyorum" diyeceğim sana! "Tapıyorum."
- Arkadaşlar...
Güneş, orada!
Bakın... Bulutlar yağmur taşımaya devam ediyor! Gündüz gece terazisi şaşmış değil...
Toprak cömertliğine devam ediyor hâlâ!
Ve tabiat şefkatli analığına!
Irmaklarımız iştahla çağlıyor!
İnsanlarımız canını dişine katarak çalışıyor; tarlalarda, bahçelerde, üretimevlerinde, kerpitlerde...
Peki arkadaşlar...
Şimdi eksilen ne?
Bir nen eksik olmalı ki, kriz dedikleri meydana çıksın!
O eksik olan ne?
...
-Evet arkadaşlar! Eksik olan nenler nelerdir söyleyeyim; sevgi, vicdan, adalet!
Sahi bu kadar kıymetli miydi yaşamak? Bu kadar lezzetli miydi soluk? Şimdi anladım kahkaha atanların ne hissettiklerini ve cesurların ölümden neden bu denli çok korktuklarını.