Cehennemde Bir Mevsim - Aydınlanışlar
Arthur RimbaudCehennemde Bir Mevsim - Aydınlanışlar Gönderileri
Cehennemde Bir Mevsim - Aydınlanışlar kitaplarını, Cehennemde Bir Mevsim - Aydınlanışlar sözleri ve alıntılarını, Cehennemde Bir Mevsim - Aydınlanışlar yazarlarını, Cehennemde Bir Mevsim - Aydınlanışlar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Uzun uzun seyrediyorum batan güneşin hüzünlü altın arıtmasını. Engin denize uzanmış dalgakıran üzerine terk edilmiş bir çocuğum.
Hiçbir şey hiçlik değil.
Niçin modern bir dünya, eğer bu kadar zehir icat ediliyorsa!
Uçurumun en derin yerindeyim, ve artık nasıl dua edeceğimi de bilmiyorum.
İşte böyle, kederim durmadan yenilenerek, ve tıpkı kendi gözlerimde kendimi daha kaybolmuş bularak, tıpkı bakışlarını hiç ayırmadan bana bakmak isteyen bütün gözlerde olduğu gibi, keşke herkesçe böyle ebediyen unutulmaya mahkum olmasaydım!
Sizden dua istemiyorum; bana güveninizle mutlu olacağım ancak.
Ben çok haylazım, çok zayıfım. Hayat çalışmayla çiçeklenir, eski hakikat: bense, benim hayatım o denli zahmetli değil.
Gözlerim kapalı sizin ışığınıza.
“Ben, acı çekerken şarkı söyleyen bir ırktanım; yasaları anlamam; ahlaki duygum da yok, ben kaba saba biriyim: siz yanılıyorsunuz...”
Sabahleyin bakışlarım öyle ölgündü ki karşılaştığım insanlar belki de beni hiç fark etmediler