siyasetçilerimiz dünya genelindeki
bomba stokunu azaltmayı düşünüyorlar,
çok geç tabii ki, çünkü budalanın tekinin
bir yerde
bir düğmeye basması
yeterli.
şimdi yalnız içiyorum.
kendimle ve kendime.
hayatıma ve ölümüme.
susuzluğum hala dinmedi.
bir sigara daha yakıyorum, şişeyi
yavaşça çevirip hayranlıkla
seyrediyorum.
iyi bir eşlikçi.
böyle geçen yıllar.
başka neyi bu kadar
iyi yapabilirdim?
harcanmış günler,
parçalanmış günler,
buharlaşmış günler.
çarçur edilmiş günler,
içine edilmiş günler,
tokatlanmış günler,
doğranmış günler.
sorun
günlerin
toplanınca
bir hayat
etmesinde,
benim hayatım.
ben mi hayal kırıklığına uğrattım o narin laleleri?
inişli çıkışlı geçmişimi düşününce
tanıdığım bütün kadınları hatırlıyorum,
daha ilişkinin başında
diğer erkeklerle yaşadıkları
acılı deneyimler yüzünden cesaretsiz ve
mutsuz olan kadınları.
beni yolda mola verilecek
bir durak olarak
görüyorlardı
ve belki öyleydim
belki de
değildim.
çeşitli siyasi reçetelerden
geçtik.
ve hepimiz
şimdi gelmekte olan reçetenin
neredeyse her şeye
deva olacağını umacak kadar
aptal olmaya devam
ediyoruz.
sevgili yurttaşlar,
sorun hiçbir zaman Demokratik
Sistem değildi, sorun
sizdiniz.