Cemal Süreya "Şairin Hayatı Şiire Dahil"
Feyza PerinçekCemal Süreya "Şairin Hayatı Şiire Dahil" Gönderileri
Cemal Süreya "Şairin Hayatı Şiire Dahil" kitaplarını, Cemal Süreya "Şairin Hayatı Şiire Dahil" sözleri ve alıntılarını, Cemal Süreya "Şairin Hayatı Şiire Dahil" yazarlarını, Cemal Süreya "Şairin Hayatı Şiire Dahil" yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Biliyorsun ben hangi şehirdeysem
Yalnızlığın başkenti orası
Sayfa 159Kitabı okuyor
Aklıma yüzün geliyor. "Çünkü her yüz bir memlekettir." Sigara içiyor musun gene. "Çünkü her sigara bir kelimedir."
Sayfa 139Kitabı okuyor
Kötülüklerin büsbütün egemen olduğu
Namussuz bir çağ bu biliyorsun.
Sayfa 129Kitabı okuyor
Sana bir şey söyleyeyim, insan dostuna karşı aptaldır.
Sayfa 107Kitabı okuyor
Bir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecek.
Sayfa 99Kitabı okuyor
Boşunaymış gibi bunca uzaması saçlarının
Ben böyle canlı saç görmedim ömrümde
Her telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyor.
Sayfa 98Kitabı okuyor
Anlamıyorum, yoksa burs mu veriyorlar birbirlerini sevmeyenlere?
Sayfa 70Kitabı okuyor
Başkalarının yazdığı her şiir, şair kişinin adresine yeni gönderilmiş bir mektup gibidir. Her biriyle tazelenecektir şair kişi.
Sayfa 67Kitabı okuyor
Diyarbakır Türkçe öğretmenine yazmıştım (Kim olduğunu bilmem) Birinci sayfanın başında şöyle bir not vardı: "Erkekseniz". İkinci sayfadakide "Kadınsanız". Erkeğe ayrı kadına ayrı metin. Karşılık geldi; kadınmış... Ama bir daha yazmadı. Oysa kadın oluşuna çok sevinmiştim.
Sayfa 66Kitabı okuyor
Acıları hep içimde taşıdım.
Sayfa 54Kitabı okuyor
Dostoyevski'yi okudum, o gün bugündür huzurum yok.
Sayfa 42Kitabı okuyor
Bir yaranın iyi tarafı olur mu? Benim için olmuştur.
Sayfa 33Kitabı okuyor
Küçük kalbimdeki kuş ölmüştü.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Fırat suyu bütün bir bölgeyi
Takma adlarla dolanmak
Zorundadır.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Sürgün
Ben bir yük vagonunda açtım gözlerimi
Bizi bir kamyona doldurdular. Tüfekli iki erin nezaretinde. Sonra o iki erle bir yük vagonuna doldurdular. Günlerce yolculuktan sonra bir köye attılar. Tarih öncesi köpekler havlıyordu. Aklımdan hiç çıkmaz o yolculuk, o havlamalar, polisler. Duyarlılığım biraz da o çocukluk izlenimleriyle besleniyor belki. Annem sürgünde öldü, babam sürgünde öldü.
Sayfa 19Kitabı okuyor