Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.26
Cevdet Bey ve Oğulları
Orhan PamukCevdet Bey ve Oğulları Reviews
You can find Cevdet Bey ve Oğulları reviews, Cevdet Bey ve Oğulları book reviews, Cevdet Bey ve Oğulları ratings on 1000Kitap.
Külliyatını bitirmek istediğim yazarlardan biri olan Orhan Pamuk'un ilk eseri Cevdet Bey ve Oğulları, benim yazardan okuduğum 4.eseri oldu. Kitabı genel olarak sevdim. Biraz uzun olduğu için yordu ama okuduğuma değdi.
Kitapta, Cevdet Bey ve Oğullarının yaşadıkları; dönem ve değişim olarak anlatılıyor. Üç neslin anlatıldığı roman, Abdülhamit döneminden 1970'li yıllara değin İstanbul'un (Özellikle Pamuk'un büyüdüğü Nişantaşı ve çevresi) hem siyasi değişimini hem de apartmanlaşma sürecini anlatıyor. Doğu ve Batı arasında sıkışmış karakterlerden, Batı'yı tek çara olarak gören Jön Türklere kadar her türlü düşünen insan var. Bu dönemler tarafsız bir gözle aktarılmış. Orhan Pamuk kadın karakterlerinin ruhsal dünyasına az girmiş. Keşke daha fazla anlatsaymış.
Bu romanı Post Modernizm tekniğiyle yazılmamış. Masumiyet Müzesi tarzındaydı.
Biraz da kitapla ilgili edebiyat dedikodusu yapalımm :) Orhan Pamuk bu kitabını ilk başta basamaz, yayınevleri kabul etmez. Kitap ödül alınca basılmış ve kendisinin ilk romanı olduğu için bu romanından utanırmış. Kitabın ilk ismi Karanlık ve Işık. Daha sonra Cevdet Bey ve Oğulları olarak değiştirilmiş.
Velhâsıl, Orhan Pamuk'a karşı ön yargılarınız varsa kırın ve bu güzel esere şans verin. Kitapla kalın.
#okudumbitti #orhanpamuk #yapıkrediyayınları #cevdetbeyveoğulları
Başlarken Orhan Pamuk'un diğer kitapları gibi olacağını düşünüyordum, önyargılıydım; ama biraz ilerleyince peşin hükmün çok şey kaybettirebileceğini tekrar ettim kendi kendime.
İsminde olduğu gibi konusu Cevdet Bey ve oğulları. Cevdet Bey garantici, çok da düşünmeyi sevmeyen ama hesabını bilen bir adam. Düşünmeyi sevmeyen derken kastettiğim anlaşıldı mı bilmem. Adam gerçekleri görüyor ama bana dokunmayan yılan bin yaşasıncı. Kazanayım, aile kurayım, bir elimde sigaram yanımda karım, çocuklarım olsun; mutlu bir aile kurup ölmeyim.
Öleceğini bile düşünmüyor, öyle hayalperest. Abisi var Nusret, sanırım bir o, bir de sonradan tanıştığım Refik etkiledi beni. Belki Refik'in arkadaşları da.
Üç bölümden oluşuyor. Cevdet Bey dahil üç kuşak. Merak unsuru oldukça fazla.
Sonsözde yazarın da izah ettiği gibi asıl konu olarak aile değil, tüm toplum seçilmiş. Sosyal ve siyasi olaylar büyük oranda Nişantaşı'ndan takip ediliyor ancak bir kısım Ankara ve Erzincan'dan...
Beğenilmek kaygısı ile tükenen ömürler var baştan sona.
İçerikteki bazı görüşlerini beğenmiyor, kabul etmiyorum. Çok kızdığım yerler oldu. Alafrangalık alaturkalık çatışması insanın gözüne batıyor, bazı ifadelerle damarına basıyor. Ama edebiyata sevdalı bir Edebiyat öğretmeni olarak üslup konusunda nesnel bir yorum yapıp edebi açıdan harika olmasa da çok akıcı olduğunu söyleyeceğim.
Çok duru bir dili var.
Değişik bir bakış açısı olsun deye okunmalı. Yalın dili insana haz veriyor. Kendi kendini okutuyor.
Kitap,Cevdet Bey'in kendisine aile oluşturma çabasıyla başlar ve aileyi kuran diğer yarısı olan eşinin ölümüyle sona erer.Bu aile üzerinden ev içindeki genel aile ilişkilerini anlatmıştır.Kitabın konularından birisi de budur.
Benim en çok dikkatimi çeken şeyse,kitapta onlarca karakterin tahlili yapılmış olmasına rağmen aslında yalnızca iki zıt karakterden söz edebiliriz.Karakterlerin bazıları hayatı sorgulamayan,kafa yormak yerine kendisini gündelik hayatının değişmez bir parçası kabul etmiş ve yeniliklere mesafeli duran,geleneklerimizi sahiplenen, sıradan olmayı tercih edenlerden oluşmuştur.Bir kısmı ise hayatın anlamını arayan,azla yetinemeyen,diğerlerine ayak uyduramayan ve yeni olan her türlü şeye kapılarını aralamış,kabullenmek yerine sorgulamayı tercih etmiş kişilerdir.Bu zıtlıklar karakterler değişse de üç bölümünde de sıkça yer verilmiştir.
Kitabı okurken sürekli iç dünyamdaki düşüncelerle yüzleştim.Ben de günlük hayatla yetinemeyenlerdenim...Okuyun,belki siz de kendinizi kitabın için de görebilirsiniz.Beni daha da düşündürttü ama yine de okumaya kesinlikle değer.
594 syf.
·
Not rated
25 sene sonra Orhan Pamuk okumak nasıl iyi geldi. Neydi aramızı bu kadar sene açan?
"Ermeni Soykırımı Hiç Olmadı" deseydi mesela? Aramız açılır mıydı yine? Nobel Komitesine mi kızmıştım? Ağzından köpük saçan faşistlerden mi taraf olmuştum? Düşünceleri yüzünden bazı insanları sevmenin yasak olduğu bir ülkenin vatandaşı mı olmuştum? İki satır kitap okumayanların kervanına katılıp "bunlar da türk düşmanı caaanımmm" diyen ikiyüzlülerden mi olmuştum? Senelerce Ahmet Kaya dinleyip MGD gecesinde "Kürtçe şarkı söylemek istiyorum" dedi diye bir gecede sürgüne yollayan, ağzından salyalar akıtarak onuncu yıl marşını okuyanlardan mıydım?
Yok bunlar değildi aramızı açan. 2010 yılında anayasa referandumuna 'Yetmez ama evet!' deyip oy vererek, Türkiye'nin bu günlere gelmesine katkı yaptığı için aramız açıldı. Net...
Orhan Pamuk
Orhan Pamuğun ilk romanı. “Karanlık ve Işık” adı altında bir yarışmaya katılmış. Daha sonraları Cevdet Bey ve Oğulları ismi ile roman olarak basılıyor bu güzel kitap. Orhan Pamukta alışık olduğum postmodern dilin aksine oldukça akıcı ve sürükleyici olay örgüsüne sahip bir kitap. Aynı aile 3 kuşak boyunca bize aktarılıyor. Dönemin siyasi ve kültürel farklılıklarını karakterler üzerinden yansıtıyor ve aynı zamanda üzerinden kuşaklar geçse de değişmeyen içsel sıkıntılarımızdan da bahsediyor. Beğendiğim bir kitap oldu.
Beni en çok heyecanlandıran kısım ise “Ahmet Işıkçı” kısmı oldu. Kitapta ailemiz soyadı kanunu ile Işıkçı soyismini alıyor. Son kuşak karakterimiz ise Ahmet Işıkçı. Orhan Pamuğun bazı kitaplarının kapak tasarımını yapan kişi Ahmet Işıkçı olarak görünüyor. Kafamda Bir Tuhaflık isimli kitabında bazı çizimler de Ahmet Işıkçı’ya ait. Röportajlarda Orhan Pamuğa sorulduğu zaman arkadaşı olduğundan bahsediyor. Farklı röportajda ise Masumiyet Müzesi’nin kapak tasarımını kendisi çizdiğini söylüyor. Ahmet Işıkçı kendisi mi yoksa gerçekten farklı bir kişi mi muallakta. Ancak bana kalırsa kendisi. Çünkü kitaptaki karakter de tıpkı Orhan Pamuk gibi resme oldukça ilgili, Nişantaşı’nda aile apartmanın çatı katında yaşıyor. Karar size kalmış :)
Orhan Pamuk, üzerine ne söylesem az, ne söylemesem eksik kalacak, “ne onunla ne onsuz” diyebileceğim, her kitabının müthiş uzun olmasından yada belki de biraz durağan ve sakin olmasından ötürü ortalarına doğru “biraz daha kısaltarak da yazılabilirdi, kalite uzunluk ile ölçülemez.” demek mecburiyetinde bırakan şahsına münhasır yazar. Satırlar
"Demolins'e göre İngilizlerin üstünlüğünü orada bireylerin,
insanların daha özgür olmasında aramak lazım.
İşte bizde bu yok.
Bizde öyle özgür, aklını kullanan,
girişken insan yok!
Bizde herkes köle,
herkes boyun eğmek,
toplumun içinde erimek,
korkmak için yetiştiriliyor.
Eğitim dedikleri şey hocanın dayağı,
anneyle teyzenin saçma tehditleri.
Din, korku, karanlık düşünceler, ezberlenmiş şeyler…
Sonunda boyun eğmekten başka bir şey öğrenmiyorlar.
Kimse kendi çabasıyla, topluma karşı çıkarak yükselmiyor.
Herkes boyun eğerek,
birinin himayesine girerek,
kulluk ederek yükseliyor.
Kimse kendi hesabına düşünmüyor.
Düşünürse, korkuyor…"
Osmanlı'nın son dönemi ile Cumhuriyet'in ilk yılları arasında
geçiş dönemi yaşayan üç kuşaklık bir aile hayatı.
Okuması akıcı ama bir o kadar sabır isteyen
nobel ödülü kazanmış bir eser.
Ancak gönülden okuyucu olanların okuması gereken bir başyapıt olduğunu düşünüyorum.
Sevgiyle kalın
Okudum, bitti...
Herşeyden önce belirtmeliyim ki geçtiği dönemi çok iyi analiz eden, çok iyi yansıtan bir roman bu. Yazarın 22 yaşında kaleme aldığı ve bir kaç sene sonra Karanlık ve Işık adıyla basılan roman, daha sonra Cevdet Bey ve Oğulları ismini almış. Bence her iki isim de romanı yansıtmada başarılı.
Cevdet Bey ve Oğulları'nda üç nesil
Tutkularım var benim. Başkalarına benzemiyorum. Cesaretim var...
İyi ya da kötü kendine bir yaşam borcu olduğunu düşünen ve bunun için çabalayan üç neslin öyküsü. Orhan Pamuk'a ısınamasam da okuduğum kitapları arasında içselleştirdiğim tek kitabı. Çünkü her ne kadar "batı özentisi" bir esintiler taşısa da -en bizden- kitabı olmuş. Cevdet Bey'den Ahmet'e kadar geçen sürede Türkiye gerçeklerini ve değişimini izlemek, romanın akışı kadar seyir zevki veriyor. Özellikle üç nesil baba-oğulun hayalleri peşinden gitmesi, kimisinin hayallerini gerçekleştirirken kimisinin duvara çarpışını görmek "evet işte gerçekler" dedirtiyor.
Fakat Türkçülük'ten bahsederken üzerine basa basa "kafatasçılık" demesi ve bu ülküyü benimseyen Muhuttin karakterine kötü bir yaşantı sürmeyi hak görmesi beni oldukça rahatsız etti.
Cevdet Bey ve Oğulları Orhan Pamuk'un okuduğum üçüncü romanı.
Roman Abdulhamit döneminin son yıllarında İstanbul'un ilk müslüman tüccarlarından Cevdet Bey'in hayatını anlatıyor.Eser üç bölümden oluşuyor.
İlk bölümde Cevdet Bey'in paşa kızı Nigan hanımla evliliği, işlerini genişletme çabaları, Nişantaşı'nda bir konak alıp orada kök salması ve modern bir aile kurma hevesi anlatılıyor.
İkinci bölümde çocukları Osman, Refik ve Ayşe'nin hayatları irdelenmiş. Evlilikleri, kalabalık aile içi ilişkileri özellikle Refik'in arkadaşları Ömer ve Muhittin arasındaki arkadaşlığa cok detaylı yer verilmiş.Refik, Ömer ve Muhittin üçlüsünün yaşadıkları melankoliler, hezeyanlar, batıya özenti, karamsar ve hiçlik durumları çok çarpıcı bir şekilde kaleme alınmış.
Üçüncü bölümde de torunlar ve kuzenler arasındaki ilişkilere yer verilmiş.
Romanda ikinci bölüm çok etkiledi beni. Özellikle Refik ve Ömer'in hep bir şeyler yapmak isteyip de, aslinda güzel olan hayatlarını ellerinden kaçırıp bir melodrama dönüştürmeleri bazen ağdalı da ilerlese çok çarpıcıydı.
Orhan Pamuk'un eserleri beni herzaman çok etkilemiş ve keyifle sarıp sarmalamıştır.Bu roman da ilk eseri olduğu için kuşkusuz daha da özel...
70 yıllık bir serüvenin anlatıldığı bu roman biyografi tadında ve bir aileyle birlikte bir toplumun değişimi ve değişime ayak uydurabilme sancılarını gözler önüne seriyor.
Ben büyük bir keyifle okudum.Fazla bilinmeyen bu yapıtı es geçmeyin derim... Sevgiyle