Sözler ve Alıntılar
"Müziğin büyüsü, geçmiş günlerimizin dili demektir."
Kısalık içinde kusursuzluk: Chopin'in sanatının özelliklerinden biri de buydu. Ölüme, hastalığa meydan okuduğu gibi, içli duygularını da belli etmekten kaçınır, eserlerini uzun konuşturmamaya çalışırdı. Kendini ele vermekten, iç dünyasını büyük ölçüde dışarı vurmaktan çekinirdi. Bunun için, onun eserlerinde, kısa bir «Ah!» çektikten sonra derdini içine gömen bir mutsuz kişi gibi, sesten çok sessizlik konuşur. Schumann bunu çok iyi anlamıştı, Chopin'in iç dünyasını - kişiliğinde gizli olan ikinci benliği - eserlerindeki durgulardan, susuşlardan anlayabileceğimizi söylerdi.
Ben devrimciyim; paraya pula, şatafata önem vermem; benim tek değer verdiğim şey sevgi, arkadaşlık, dostluktur...
İtalyan bestecisi Busoni'nin dediği gibi,
"Müzik özgür doğar, kaderi de daima özgürlüğe ulaşmaktır."
Chopin, piyanonun raffaellosudur.
Onun müziğinde her nota bir hece, bir mezür bir kelimedir.
"Eski, yıpranmış bir zil gibiyim. Zaman, şartlar üzerine vurdukça birtakım cılız sesler çıkarıyor. Artık kimse benden hoş sesler çıkaramayacak"
Acı duygularını bestelerine aktarınca içini dökmüş, rahatlamış gibi olur, kederin yaratıcı bir güce çevrilmesiyle de neşelenirdi. Eserlerinde en duygulu, en yürek sızlatıcı bir nağmeden sonra bir gülümsemeyi andıran tatlı, hatta alaylı bir melodinin parlayıvermesine çok rastlanır.