Cinler Cilt 1
Fyodor DostoyevskiEn Eski Cinler Cilt 1 Sözleri ve Alıntıları
En Eski Cinler Cilt 1 sözleri ve alıntılarını, en eski Cinler Cilt 1 kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Her nekadar kafalarımız anlamamıza engel iseler de, yine onlarsız birşey yapamayız."
Sayfa 51 - İnkilapKitabı okudu
Alternatif tarih
"Eger, gazetelerde iddia ettikleri gibi, gerçekten milliyetimiz doğmuşsa, bir ilkokul sırasında, Almanca kitabının başında oturuyor ve hiç bitmeyecek Almanca dersini ezberlemeye çalışıyordur hâlâ; dilediği zaman onu önünde diz çöktürüyordu Alman öğretmen de. Alman öğretmeni takdir ederim; ne var ki, en gerçek olanı böyle bir şeyin henüz doğmadığı ve her şeyin eskiden olduğu gibi, yani Tanrı'nın koruması altında yürüdüğdür.
Sayfa 53 - İnkilapKitabı okudu
Boş oturmanın ürünüdür bütün bunlar. Boş oturmanın ürünüdür iyi kötü her şeyimiz. O yüce, güzelim, arzulu ve beyefendi işsiz güçsüzlüğümüzün! Aynı durumun otuz bin yıldır süregeldiğinden eminim. Biz kendi emeğimizle yaşayamayız. 'Doğan' bir ulusal düşüncemizden söz ediyorlar bu aralar - durup dururken gökten zembille mi indi bu ulusal düşünce?- Bunlar, bir düşüncenin doğması için ilkin emeğin, kişisel emeğin, gerçeklerle yoğrulmanın ve kişisel pratiğin gerekli olacağını anlayamıyorlar mı? Bir şey vermeden hiçbir şey alınamaz.
Sayfa 53 - İnkilapKitabı okudu
Bismarck olmadan da, sahtekârlıkla budalalığı her karşılaştığım yerde anında tanımak yeteneğim vardır.
Sayfa 88 - İnkilapKitabı okudu
...İyi yürekli bir aptaldan daha iğrenç bir şey olabilir mi?”
" Kötü kalpli budala, ma bonne amie", diye uysal bir tavırla karşılık verdi Stepan Trofimoviç. "Kötu kalpli bir budala daha iğrençtir."
Sayfa 88 - İnkilapKitabı okudu
Karamzinden mi bahsediyor acaba?
"Elbette, yazar Karmazinov, şaşırdınız değil mi? Kendini büyük bir yazar kabul ettiği kesin. Boş bir teneke kadar ses çıkarır!
Sayfa 89Kitabı okudu
Bir paragraf yazarlık dersi. İlgilirere duyurulur.
Geçen yıl, en güzelini yaratma, felsefe yapma çabasıyla yazılmış bir yazısını okumuştum bir dergide. İngiltere kıyılarında bir geminin batışına tanık olmuş, onu anlatıyordu. Her şeylerini yitirmiş insanların nasıl kurtarıldıklarını, boğulan insanların cesetlerinin denizden nasıl çıkarıldıklarını görmüştü. Oldukça uzun ve fazlaca laf kalabalığı olan bir yazı. Sırf kendini öne çıkarmak istemiyle yazılmıştı. Satırlar arasında sanki şöyle fısıldıyordu yazar: “Bir tek benimle ilgilenin, o anda nasıl olduğuma bakın sadece. Sizin nenize gerek burada anlatılan deniz, fırtına, kayalar, parçalanan geminin kalıntıları? Tüm bunları size güçlü kalemimle yeterince anlattım. Neden bakıyorsunuz şu ölü kollarının arasında çocuğunun cesedini tutan boğulmuş kadına? Siz, en iyisi, bana bakın; bu manzaraya dayanamayıp arkamı nasıl döndüğüme bakın. İşte, sırtım dönük duruyorum; bakın, boğulanlara dönüp bakacak kadar gücüm yok; sıkıca gözlerimi kapatıyorum- söylesenize, bu çok daha ilginç değil mi?" Stepan Trofimoviç'e, Karmazinov'un bu yazısı üzerine düşündiklerimi beni söyleyince doğruladı.
Sayfa 129 - İnkilapKitabı okudu
İntihar
"Sizce, insanların intihar etmelerini engelleyen şey nedir?" diye sordum . Yüzüme, hangi konu üzerinde konuştuğumuzu anımsamaya çalışıyormuş gibi dalgın dalgın baktı.
“Ben de... ben de iyice bilmiyorum henüz... iki şey, iki önyargı engelliyor, sadece iki şey; biri çok küçük diğeri çok büyük olan iki şey. Küçük dedim, ama o da çok büyük aslında."
"Küçüğü dediğiniz bu şey nedir?"
"Acı".
"Acı mı? Böyle bir olayda acının önemi olur mu bu denli?"
"O en önemlisidir..."
Sayfa 174 - İnkilapKitabı okudu
Birincisi
"İntihar edenler iki türdür: Birincisi, bir büyük üzüntünün, öfkenin etkisi altında kalarak, ya da çıldırarak, yahut da buna benzer bir durumda canına kıyanlar...Her şeyi birden bitirirler, akıllarına getirmezler acıyı. Akılları başlarında olduğu halde canlarına kıyanlar; bunlar çok düşünürler."
Sayfa 174 - İnkilapKitabı okudu