Kahramanının okuyucu olduğu bir öykü daha yazılmamıştır. Öykü sanatındaki bu olanaksızlığı daha fazla zorlamamak için yazdıklarıma burada son veriyorum.
Herkes kendi geleceğinin yırtığını kendinde taşır, bizler ise onu diker gibi yapıp daha da bir açmaya bakıyoruz. Bu yırtık, bu gitgide belirsizce açılma önemli, benim için olduğu gibi senin için de, gerisi...
Bir filmdi. Her şey ne kadar tersti ve içinde kendisini duyduğu yine de seyrettiği bu resimler onun buluşu. Önceden tasarlamıştı, her şey yavaş yavaş dağınık bir biçimde canlandırıyordu. Bazen içinde yitmesi bundandı, bazen de filmin olayın bir parçası olup kalması.