Eski Atina'da çocuklar bedensel bakımdan zayıf, ahlaki bakım dan kifayetsiz, zihinsel bakımdan ehliyetsiz olarak görülürler ve hiç kimse çocukluğuna özlem duyarak o çağa geri dönmek is temez. Ölen çocukların ardından farklı amaçla yas tutulur; çocuk yetişkinliğe ulaşamadan öldüğü için amaçsız ve anlamsız yaşamıştır. Cicero'ya göre çocukluğun kendisi değil, sahip ol duğu potansiyeldir övgüye layık olan